Για τις επόμενες ημέρες, εβδομάδες...

Για τις επόμενες ημέρες θα έχω πάρει τα βουνά, όπως συχνά κάνω...
σε κάποιο δάσος θα κάνω παρέα στα ξωτικά...

Για τις επόμενες ημέρες θα περιπλανιέμαι σε βροχές...
Για τις επόμενες ημέρες θα απουσιάζω...
για τις επόμενες βδομάδες, μήνες ... ποιος ξέρει, αυτό το παράθυρο (της ψυχής μου) θα είναι κλειστό...
εν είδει αποτοξίνωσης από όλα (ηλεκτρονικά και μη)...
Θα σας παρακολουθώ...

Συντροφιά σας αφήνω αυτό το υπέροχο τραγούδι των faithless...
Γιατί ... Music matters....

YΓ.... κι όμως είναι από το μπαλκόνι μου υπό νεροποντή

Update: Εννοείται ότι οι μουσικές θα αλλάζουν...

Who wants to live forever?

Theres no time for us
Theres no place for us
What is this thing that builds our dreams yet slips away
From us

Who wants to live forever
Who wants to live forever....?

Theres no chance for us
Its all decided for us
This world has only one sweet moment set aside for us

Who wants to live forever
Who wants to live forever?

Who dares to love forever?
When love must die

But touch my tears with your lips
Touch my world with your fingertips
And we can have forever
And we can love forever
Forever is our today
Who wants to live forever
Who wants to live forever?
Forever is our today

... who dares???


UPDATE: και η original version (hq):

Τριγμοί...

... γύρω μου όλα τρίζουν,
άνθρωποι χωρίς ισορροπία, άλλοι βιαστικοί, άλλοι αγενείς...
σε σπρώχνουν ...
σπρωχνόμαστε από υποχρεώσεις και ασκήσεις άγχους...
στο γραφείο πιο πολλές οθόνες και λιγότερα βιβλία....
κάθε μέρα...
γιατί κάποιοι αποφάσισαν λάθος, γιατί βιάστηκαν να στα ρίξουν στην πλάτη...

τα μάτια μου αρνούνται...
μάλλον θέλουν γυαλιά πρεσβυωπίας...
μήπως γερνάω;
μπα...

Θα περάσει...