Οργή είχε χυθεί στη βρεμένη άσφαλτο,
αλλόφρονες συνάνθρωποι τζούγκριζαν σε κάθε διασταύρωση αυτοκίνητα και κανόνες.
Ύβρεις, μαύρες κάργες πετούσαν στο αέρα.
Πως μπορεί να υπάρχει τόση λάσπη σε μια πόλη χωρίς χώμα;
Και γω σκυφτός να καταγράφω βήματα, 8952, 8953, 8954...
και να μη φτάνω στον προορισμό μου.
Διέσχιζα με ευελιξία ακροβάτη τις πολυσύχναστες λεωφόρους.
Στα χέρια μου μια τσάντα, πουκάμισο ξεκούμπωτο, ξεχάρβαλο,
στα πόδια μου όμως δύναμη και στην ψυχή μου πίστη...
Να φτάσω στον προορισμό που μου ανέθεσαν...
δεν έχω ώρα για οργή, προέχει το καθήκον.
15 σχόλια:
πολύ δυνατό και πολύ όμορφο, adaeus..
<3
τι αντίθεση με το προηγούμενο σου post...
αυτή η πόλη θα είναι πάντα διχασμένη μέσα μου..
Απίστευτο ποστ... Μπράβο! Καλημέρες :-)
Η οργή γεννά θαυμάσια κείμενα αλλά κάνει κακό στην ψυχή και στην υγεία...
Φύγε από την προσομοίωση λάσπης των δρόμων δίχως χώμα και άντε να μυρίσεις θαλασσινό αέρα. Όσο για το καθήκον (παίρνω δεδομένο ότι δεν αφορά ανθρώπους, αλλιώς δεν θα το ονομάτιζες έτσι)... fuck it!
Kαλή σου μέρα, και γαλήνια σήμερα
:)
ασύμμετρες μοιρασιές η ζωή στην πόλη όταν τη μοιράζεσαι με εκατομμύρια άλλους που παζαρεύουν την ύπαρξη τους στην καθημερινότητα,
δε γίνεται χωρίς ευθύνη :)
από τη συγκίνηση στο θυμό, αυτό δεν είναι blog, το εκκρεμές του Φουκό είναι!!!!!
sishoy: Tα δυνατά είναι και όμορφα :)
the nav: Ετσι είναι η ζωή, έτσι είναι και οι πόλες μας, γεμάτες αντιθέσεις.
μαρία: πίστεψέ το :) Καλησπέρες.
Just me: Σ'ευχαριστώ για τα ωραία σου λόγια. Ελα που δεν μπορώ να το fuck... Σήμερα ήταν γαλήνια, αύριο προμηνύεται θύελλα (μία - μία με πάει).
mondo: συμφωνούμε απολύτως :)
meniek: Διακρίνω μια μανία με το Φουκό? :)
Άλλος Φουκό είναι αυτός....χεχεχε, αλλά λες και διάβαζες και κάνα πρακτικό μάθημα όταν ήσουν στο σχολείο. Τίποτα... μόνο θεωρητικούρες, απαπαπα!
:)
Πολύ όμορφο αυτό που έγραψες!!!
"πως μπορεί να υπάρχει τόση λάσπη σε μια πόλη δίχως χώμα" καταπληκτική πρόταση...
Τόσο σωστή...
Εγραψε μέσα μου...
Φιλιά
meniek: Μα εγώ νόμιζα (γι'αυτό έγραψα το Φουκό και όχι τον Φουκό) ότι είναι αντικείμενο. Πως λέμε το φουκό του φουκού?
αλεξάνδρα: Τα παραλές καλή μου :)
χαχαχα
μα κι εσυ..πολυ περηφανα περπατας..ριξε και μια ματια αριστερα..κι αλλη μια δεξια!!
ομορφο..
οπως λες και εσυ η οργη με τον σωστο χειρισμο δινει δυναμη στα ποδια και στη ψυχη πιστη...
πολυ δυνατο το κειμενο σου
φεγγαραγκαλιές: Που και που ρίχνω καμία λοξή ματιά.
purple: η οργή που δίνει δύναμη και δυνατά κείμενα ;)
τα ανυπέρβλητα 'πρέπει', ούτε τη διαμαρτυρία δε μάς επιτρέπουν...
Δημοσίευση σχολίου