Η καλή μου Meniek με προσκάλεσε σ'αυτό το παιχνίδι.
Οι κανόνες:
Αρπαξε το πιο κοντινό σου βιβλίο, πήγαινε στη σελίδα 123, πάρε την 6η,7η και 8η πρόταση και αντέγραψέ τις. Μετά ζήτα από άλλους πέντε να κάνουν το ίδιο....
Θα το παίξω τελείως σικέ, γιατί δεν μ'αρέσουν οι κανόνες που δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Και εξηγούμαι: Οταν διάβασα την πρόσκληση, δίπλα μου ήταν το Εργατικό Δικονομικό Δίκαιο του Ντάσιου, το οποίο ποσώς σας ενδιαφέρει, χώρια που στην 123 σελίδα ομιλούσε για τις συμβάσεις των ναυτικών και πόση άδεια δικαιούνται... Πράγματα εξαιρετικώς ενδιαφέρονται που αποφάσισα να σας τα στερήσω, έτσι για να μάθετε...
Ετσι όταν πήγα σπίτι, βούτηξα το χοντρό βιβλίο που παλεύω μπας και ποτέ το διαβάσω και είναι το "Ζω για να τη διηγούμαι" του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες... και τσουπ στη σελίδα 123....
"... Δεν ήταν η πιο κατάλληλη εποχή για να ριψοκινδυνεύσω με ένα δεύτερο μυθιστόρημα, αφού βρισκόμουν αποτελματωμένος στο πρώτο και αφού είχα δοκιμάσει, με επιτυχία ή χωρίς, άλλα είδη πεζογραφίας, αλλά εγώ ο ίδος έθεσα εκείνη τη νύχτα έναν πολεμικό όρο: θα έγραφα, αλλιώς θα πέθαινα. Ή, όπως είχε πει ο Ρίλκε: "Αν πιστεύετε ότι μπορείτε να ζήσετε χωρίς να γράφετε, μη γράψετε...".
Δύο μόνο παρατηρήσεις:
1. Τι πιο ωραίο να ζεις για να διηγείσαι μια γυναίκα, θέτοντας μάλιστα πολεμικούς όρους, όρους ζωής....
2. Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια και Μάρκες και Ρίλκε και συμφωνούν και γω επαναλαμβάνω το παλιό μου ρητό "Η ποίηση (και το γράψιμο εν γένει) είναι ανάγκη"...
Και άλλη μια παράβαση του κανόνα... Θα καλέσω μόνο την πρόθυμη dee dee να συνεχίσει το παιχνίδι...Αν παρ'όλα αυτά αρέσει το παιχνίδι και σε άλλους, ιδού η Ρόδος....
22 σχόλια:
Όταν διάβαζα το "Γράμματα σε έναν νέο ποιητή" του Ρίλκε με είχε καταπλήξει ο ρομαντισμός του.
Ο τρόπος που προέτρεπε στον νεό, να δώσει και να πάρει. Να πλουτίσει την ψυχή του, να μην τη φθείρει σε εφήμερες και άψυχες αγκαλιές...
Είχα γράψει τότε στο μπλοκάκι μου:
Θα πέθαινα αν μου απαγόρευαν να γράφω;
Αυτό ζητάει ο Ρίλκε να σκεφτώ.
Θα το πάω όμως λίγο αντίστροφα.
Όταν προσπαθούσα να με εξοντώσω είχα σταματήσει να γράφω.
Είχε μπουκώσει η πένα της ψυχής μου!
Καιρός να χυθεί αίμα!
Αναστήθηκα!
29.04.05
(ναι...έπεφτε 2 μέρες πρίν το Πάσχα :p)
Adaeus ακόμα και ακάλεστη θα παίξω αυτό το παιγνίδι καθώς δίπλα εδώ έχω ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία!
Κοσταντζα ετσι ακαλεστη πηγα να παιξω κι εγω το προηγουμενο παιχνιδι και με λυπηθηκε :):):):)
Τρεχω να γραψω το παιχνιδι, θα ειναι στη δευτερη γωνια μου sto deedee2.
Καλημερα!!!
ετοιμο
DeeDee2
Einai απο τα πιο ωραια παιχνιδια οντως
και η επιλογη σου για τον Ριλκε πολυ καλη..μου αρεσει ο Ριλκε απο παντα γι αυτη τη μελαγχολικη αφηγηση και τον ελαφρο κυνισμο ταυτοχρονα.
Dee@!!:)αν βαλεις Βαμβουνακη δεν θα το αντεξω!:)
για μια φορά χαίρομαι που έκανες ζαβολιά... (κι ας με ψιλοαφορούσε και το πρώτο βιβλίο, λόγω του καλού μου, χεχεχε)
kostandja: Tι θα ήταν η ζωή μας χωρίς Ρομαντισμό, χωρίς διάβασμα και γράψιμο, χωρίς αίμα??? Γι'αυτό και σου παρέχω και ονομαστική ατομική πρόσκληση για το παιχνιδάκι :)
deedee: Μα τι γρήγορη ανταπόκριση είναι αυτή... αλλά δεν μπορείς να πεις και γω γρήγορος σχολιαστής!
talisker: Mελαγχολικός Ρομαντισμός το καλυτερότερό μου... Και ναι Βαμβουνάκη έγραψε :)
Meniek: O καλός σου είναι ναυτικός στην ψυχή, γιατί από τις θάλασσες έχει πάρει πρόωρη συνταξιοδότηση :)... αααα και πούσα μη ξεχνιέσαι με το παιχνιδάκι, που μου χρωστάς!
Σα δε ντρέπεσαι, άνθρωπος του νόμου, να δίνεις το παράδειγμα στις παραβάσεις των κανόνων! (Όχι τίποτε άλλο, επηρεάζονται και οι φαν σου, με τον πρότερο έντιμο βίο _αχ, οι νόμοι και οι κανόνες, όταν μάλιστα είμαστε οι ίδιοι νομοθέτες!)
:)))
Αχ, ο Ρίλκε και τα Γράμματά του...
μιας που οι απόψεις μας συνέπεσαν στο προηγούμενο θέμα, είπα να ανταποκριθώ σε τούτη την πρόσκληση!
επίσης, θα συμφωνήσω απόλυτα και με τον Μάρκες και με τον Ρίλκε (και μαζί σου, τα ευκόλως εννοούμενα) για τα περί της ανάγκης....
τα ζεστά φιλιά μου
just me: Υπάρχει κάτι καλύτερο για ένα μπλογκ να γεμίζει με αχ!!! Την επόμενη φορά πάντως σκέφτομαι να σας βάλω αποσπάσματα από το πρώτο τυχαίο νομικό βιβλίο!!!!! Εκεί να δεις αχ :)
mauve: Είμαστε ρομαντικοί τιμή μας και καμάρι μας :) κι ανταποδίδω τα ζεστά φιλιά :)
Τη βιογραφία του Μάρκες τη διάβασα πριν από 2-3 χρόνια, και δεν ξέρω γιατί, τον αντιπάθησα. Το "Εκατό χρόνια μοναξιά" και τον "Έρωτα στα χρόνια της χολέρας" τα ρούφηξα κάποτε. Μου φάνηκε καταπληκτικό το εύρημα "η ανάγνωση για την ανάγνωση".
Αλλά μετά τη βιογραφία του και το τελευταίο του βιβλίο "Οι θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου", ούτε να τον ξανακούσω δεν θέλω. Περίεργα πράγματα, ε;
δεν ξεχνιέμαι, δεν ξεχνιέμαι
τυρανιέμαι, τυρανιέμαι
πολύ όμορφη παρουσιαση!
οντως το Εργατικό Δικονομικό Δίκαιο δεν θα ηταν κ οτι καλυτερο χε χε .. Το συγκεκριμένο βιβλίο ομως του Μαρκες ειναι ολα τα λεφτα :)
πόσο κόσμο "έχωσε" η Μένιεκ (χα, χα, χα, χααααα!!)
πολλές καλησπέρες!!
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ το βιβλίο, φυσικά.
Πολύ καλή επιλογή!
(και τώρα, σε προσκαλώ στο blog μου, κάποιος παντρεύεται!!!!)
3pad: Περίεργα πράγματα όντως... δεν έχω διαβάσει ούτε τη βιογραφία ούτε τις πουτάνες... Ποτέ δεν είχα καλές σχέσεις με τις εν λόγω κυρίες...
meniek: Το κανες το καθήκ(ι)ον σου τελικά ;)
roadartist: Και το εργατικό καλό είναι, βοηθάει τους εργαζόμενους να βρουν τα δίκια τους...
μετεωρίτη: Αντε με το καλό... σας σχολίασα ήδη...
Αχ εσυ και η meropi με τα "δίκαια" σας, που είναι πολύ ενδιαφέροντα σε όσους τα έχουν ανάγκη...
Ωραίο το απόσπασμα, ωραίος ο Ρίλκε, ωραίος και ο Μάρκεζ.
Τελικά ωραίο το παιχνίδι!
Καλό βράδυ
Καλό βράδυ αγαπητέ μας, είναι να μην πάρεις φόρα ε;
Αν πιστεύετε ότι μπορείτε να ζήσετε χωρίς να γράφετε...
από μικρή έγραφα ακόμα και στις χαρτοπετσέτες σε ένα τραπέζι που περίμενα ώρα..
ή στο χαρτάκι που είχαν μέσα τα καρέλια του θείου μου...κι εκείνος τα κρατούσε...
ναι, αν μπορείτε να ζήσετε χωρίς να γράφετε, μην γράψετε
Με τα δίκαιά μας, για τα δίκια του κόσμου :) Καλησπέρα Αλεξάνδρα μου :)
freedula: Eγώ νομίζω ότι έχασα τη μαγική σχέση με το χαρτί και το μολύβι... τώρα όλα πια στο πληκτρολόγιο... Δεν πειράζει όμως ο σκοπός ο ίδιος :) Καλή βδομάδα να έχεις :)
εχεις δικιο πολυ πιο μαγικη η σχεση με το χαρτι και το μολυβι...
καλη βδομαδα!!!
εγω το χασα γενικως το κλικ της γραφης. Ημερολογιο κρατουσα μικρη, με καποια διαστηματα παυσης αλλα συνεχιζα. Τωρα εχω πανω απο χρονο να γραψω και γενικα γραφω μια φορα τον χρονο σχεδον, ουτε καν σε χαρτακια και χαρτοπετσετες που το συνηθιζα κι εγω σαν την φριντουλα μας.
Πιεση χρονου, ηθελα χρονο με τον εαυτο μου για να αφεθω να γραψω, πολυτελεια στις μερες μας ε;
Καλη εβδομαδα!!!
purple: Ηταν μια ωραία σχέση που ανήκει στο παρελθόν :) Καλή βδομάδα!
deedee: Πάντως και ο υπολογιστής έχει τη χάρη του, γιατί έχεις την ευκολία και την άνεση να κάνεις ένα μικρό διάλειμμα στη δουλειά και να γράψεις κάτι δικό σου... Καλή βδομάδα ντιντί μου :)
Ειναι εκπληκτικός ο ΜΑΡΚΕΣ..πάντως αν το διαβάσεις θα ήθελα να κάνεις ένα θέμα περι ολου του θέματος..Καλημέρα.
Οκ Lockheart :)
Δημοσίευση σχολίου