Δευτέρα 19 Μαΐου 2008

...Γύρισες?















... ένα μικρό κομμάτι έλειπε από τη σελήνη χτες
κι απ'την ψυχή μου άλλο ένα...

με την αφή και τη θύμηση κόμισα της άνοιξης ανθούς,
χάιδεψα μουσικές και οι μνήμες εδακρύσαν...

γύρισες; σε ρώτησα... κι απάντηση καμιά,
φύσηξε ληστής νοτιάς τα λόγια μου τα πήρε .

Εμεινα εκεί στα σκοτεινά, μνήμες να σκαλίζω
για να 'βρω τόση ομορφιά, όση για να ελπίζω.



YΓ. Τουλάχιστον η μελαγχολία μου είναι περήφανη!
σαν τις μουσικές μου...

24 σχόλια:

Talisker είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Talisker είπε...

Πανεμορφο!
Tα πιο ομορφα ποιήματα ..
....τα πιο όμορφα ..
τα γραφουμε πάντα κάτω απο την σκιά της μελαγχολίας ..
-Περήφανε Γιγαντα!
H μουσικη σου είναι υπεροχη ..
δεν θελω να φυγω.
(παλι θα αργησω:)

-Καλημερα!:)

νατασσΆκι είπε...

Οι μουσικές σου είναι απίστευτες
κι η μελαγχολία σου τρυφερή και ανοιξιάτικη

(που θα πάει, θα περάσει..το κομματάκι του φεγγαριού δεν θα λείπει πάντα)

Καλημέρα :):):):):)

Ανώνυμος είπε...

Μελαγχόλησες γιατί?
Δε θα γυρίσει νομίζεις?
Μπορεί να μη γυρίσει?..

Dee Dee είπε...

Η μελαγχολια κρυβει περηφανια Ανδρεα μου....ειδαλλως κατανταει μιζερια, μεταλλασεται και σε μεταμορφωνει κι εσενα εν μια νυκτι!

Να μου προσεχεις!!

Καλημερα!

ζαφορα είπε...

Δεν σε ξέρω ακόμα καλά
όμως αυτό που διάβασα είναι υπέροχο.
Σήμερα η σελήνη θα γεμίσει,
και η αντίστροφη μέτρηση
θα αρχίσει
για την παλιά και την νέα σελήνη.
Ο άνεμος θα γίνει σύμμαχος
και καθετί θλιβερό θα διαλυθεί.

Η μουσική σου πανέμορφη.
Ίσως να είναι και η ψυχή σου έτσι.

Καλό βράδυ γεμάτο ρομαντισμό
με τη γεμάτη σελήνη οδηγό
στις περιπλανήσεις σου.

mAuVe είπε...

τι κι αν επέλεξες να σταθείς για λίγο στα σκοτεινά να σκαλί-ΖΕΙΣ

το φως του ολόγιομου φεγγαριού απόψε
κάπου θα σε ανακαλύψει...
κι όταν γίνει να ξέρεις πως κι εγώ πείραξα λίγο το ποντεσιόμετρο ;)

ΚΑΙ η αδελφή σου είναι περήφανη που σ'έχει!
κι εσένα &
τις μουσικές σου &
τις σκέψεις σου &
όσα ανθίΖΟΥΝ μέσα σου

φιλιά mAuVe-νια mY bRo

adaeus είπε...

tali μου :)... Ελπίζω να μην άργησες, κι ας χαίρομαι που σ'αγγίζουν οι μουσικές μου!

νατασσάκι: Πάντα με τον καλό σου λόγο :)

ανώνυμε: Ευτυχώς δεν έχω γράψει εγώ το σενάριο! Η ιστορία είναι όλο εκπλήξεις.

dee dee: Eλπίζω ότι απέχω από τη μιζέρια!

ζαφορά: Υπέροχο είναι το δικό σου γραπτό! Σ'ευχαριστώ.

mauve: Μετά από αυτό το σχόλιο, μου πέρασαν όλα αδελφούλα μου :) Φιλιά φεγγαρένια!

MenieK είπε...

αχ, βρε άθλιο πλάσμα, αδυναμία μου... Πάλι μ' έστειλες!!

purple είπε...

κατι βλεπω να κινειται αναμεσα στις σκιες... για να δουμε..

ε είπε...

σιγα μην δε γυρναγε:)
αν και μεταξυ μας δεν νομιζω οτι εφυγε ποτέ.

ε είπε...

σιγα μην δε γυρναγε:)
αν και μεταξυ μας δεν νομιζω οτι εφυγε ποτέ.

ε είπε...

ετσι.ετσι. μια δεν ειναι αρκετη :)
συγνωμη.δεν ξερω πως το κανα αυτο και βγηκε δυο φορες το σχολιο.

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Τουλάχιστον η μελαγχολία σου είναι περήφανη! Σαν τις μουσικές σου…

adaeus είπε...

meniek: Αδυναμίες είναι αυτές και αποστολές!

Purple: για να δούμε!

ε: Χαίρομαι γιατί τουλάχιστον έχεις εσύ αισιοδοξία :)
(Το κάνει καμιά φορά ο μπλόγκερ αυτό)

τερατάκι: Και πιο υπέροχη η δική σου μουσική!

Ανώνυμος είπε...

σημασία έχει που ήταν κάποτε εκεί..
και η μουσική σαν σταγόνες βροχής φευγάτες..:):)
καλό βράδυ :):)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Πάντα δακρυσμένες είναι οι μνήμες.
Οι θλιμμένες για τον πόνο μου άφησαν
Οι χαρούενες για το χρόνο που έφυγε ανεπιστρεπτί...

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

adaeus είπε...

σταγόνα: Μια ζωή φευγάτοι και μεις :)
Καλημέρα.

φύρδην-μίγδην: Σημασία έχει οι περισσότερες (μνήμες) να είναι αγαπημένες! Φιλί γλαρένιο (ιπτάμενο) και καλημέρα :)

Chimaikon είπε...

Kalimera!
Gia akoma mia fora yperoxos!
Molis to diavasa mou irthe sto myalo afto to apospasma apo to
Eclipse-(Dark side of the moon), Pink Floyd
"...And all that is now
And all that is gone
And all that's to come and evrything under the sun is in tune
but the sun is eclipsed by the moon."
Oso meros kai an mas deixnei i selini, panta mporei na mas kryvetai stin skoteini tis plevra.
Pote den ginetai diki mas olokliri.
Mono mas gyrizei to myalo se myrwdies kai mousikes kai mas anastatwnei.

adaeus είπε...

Κοnstantja: Μα τι υπέροχο κομμάτι!!! Τι υπέροχο άλμπουμ!!!! Τι υπέροχοι στίχοι και πόσο δίκιο έχεις! Καλό σου βράδυ!

Ανώνυμος είπε...

Θέλω μια μεγάλη αγκαλιά τώρα να σου δώσω. Από τα ομορφότερα σου! Το αντέγραψα. Να το διαβάζω μόνο όταν λείπουν κομματάκια για να γλυκαίνω.

Σε ευχαριστήσω

ZouZouna είπε...

...με συνεπήρε....
οταν θαχεις χρόνο, πέρνα κι απο εδώ. εχω επετειακό. θα χαρώ να σε δω. κερασοφιλιά

adaeus είπε...

freedula: Σ'αυτό το σπίτι οι αγκαλιές επιβάλλονται :) Να το παίρνεις και να το διαβάζεις όποτε θες, χαρά μου δίνεις! Σ'ευχαριστώ.

α.κ.ζ.: έρχομαι τρέχοντας.

ολα θα πανε καλα... είπε...

Καλημέρα.
Η μελαγχολία έχει πάντα μέσα της μια υπερηφάνεια,όχι με άσχημη έννοια.Είναι η αξιοπρέπεια του ανθρώπου που αποσύρεται για να νιώσει περισσότερο,να σκεφθεί.Όμως απο-σύρεται.Και είναι δύσκολο γιατί είναι επώδυνο.
Σου εύχομαι τα καλύτερα.