Πρώτα ήρθε η προσμονή που ‘γινε αγωνία,
ξενύχτι, λαχτάρα και αναστεναγμός...
Μετά ήρθαν τα όνειρα και οι σκέψεις
με άγριο χορό άλωσαν της ψυχής μου το άβατο…
Στίχοι ξέφυγαν κι αγκαλιά μουσικής έγιναν,
εσύ κι εγώ μόνοι μας, φάρμακο….
Σε μύρισα, σκίρτησες, πηγή δροσερή έγινες…
Θεός η αφή μου κι απόλαυση…
Πέταγμα όμορφο αετού μας ένωσε,
ανάσα αγαλλίασης ψιθύρισες στ’ αυτιά μου…
Έγιναν φτωχές οι λέξεις, μίκρυνα κι εγώ,
αυτό που με ριγεί πως να το περιγράψω...
Στέρεψαν από καιρό οι λέξεις, σύννεφα γκρι γίνανε,
χαμηλό βαρομετρικό θα το'λεγαν οι ειδικοί.
Εγώ θα το ονόμαζα αγάπη.
19 σχόλια:
Οι λεξεις ηταν ανεκαθεν πολυ μικρες μπροστα στο μεγαλειο της αισθησης!
Οσοι ενιωσαν πραγματικα μιλουν με δυο κουβεντες....και ισως ουτε και μ' αυτες :)
Ερχονται στιγμες που σε πνιγει ολο αυτο, θελεις να το πεις, να το ζωγραφισεις, να το τραγουδισεις μα μενουν ολα μεσα σου, στα τοιχωματα του κορμιου σου κι οσο περνανε τα χρονια τοσο αδυνατεις να τα μοιραστεις.......καποιοι ξεφευγουν και μαθαινουν να τα κρυβουν..... αφου ουτως η αλλως δεν εχουν κι αλλη επιλογη!
Ανδρεα μου καλο απογευματακι!
να τολμήσω να προσθέσω;
μοναδικότητα
έμπνευση
γαλήνη
ανακούφιση
καθώς:
ανατριχιάζω
αγωνιώ
σκιρτώ
ονειρεύομαι
τραγουδώ
θεραπεύομαι
μυρίζω
γεύομαι
πετώ
ψιθυρίζω
αγκαλιάζω
όμορφα "τακτοποιείς" τις λέξεις αδελφέ μου
εγώ απλά τις "ρίχνω" σε μια λίστα
σε φιλώ... τρυφεράκι εσύ...
Oh! love is in the air:-)
Αγάπη...με λέξεις φτωχές και στερεμένες, με σύννεφα γκρι και χαμηλό βαρομετρικό....γίνεται;
;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
dee dee: Συμφωνώ με μία ένσταση: Η αγάπη μάλλον είναι για να τραγουδιέται και όχι να κρύβεται... ακόμη κι αν είναι αλλού ή αλλουνού!
Mauve: Κάτι ξέρεις εσύ!!! Η ως αδελφή μπορεί να με καταλάβεις :)
e-diva: Εμένα πάντως μου μυρίζει γιασεμί στον αέρα :)
φύρδην-μίγδην: Έλα μου ντε? Εδώ στα δύσκολα σε θέλω! Φιλί γλαροπούλι μου :)
Χμμ..
κι εμένα τα "γκρι" σύννεφα δεν μου άρεσαν -σου έφερα ήλιους, να φωτίσουν ;)
εδώ έχει ακόμα "άνοιξη", ε;
:):):)
Φιλιά
(και ωραία τα καινούρια τραγούδια της λίστας!!! τα έβαλες για να ταιριάζουν στην "αγκαλιά"; :) )
**σου είπα ότι είναι πολύ πολύ όμορφο;
Το καλύτερό μου είναι αυτό που περιγράφεις στην πρώτη σου πρόταση...
Αυτό και οι περίπατοι στα dirty boulevards αυτού του κόσμου...
......Οι λέξεις
στερεύουν όταν τα συναισθήματα είναι τόσο πλούσια που δεν μπορούν να τα περιγράψουν...
Υπάρχουν όμως πάντα τα σύννεφα ..
λευκα,χρυσαφιά, κόκκινα ,
γκρι βαρια σαν μολύβι
ή ανάλαφρα σαν πουπουλα..
και τα χρώματα ...
και τόσα άλλα που μπορούν να μοιάσουν στην αστάθμητη μεταβλητη της αγάπης ...
πέρα απο τις λεξεις ..
μεχρι που αυτη να γινει..
-ετσι οπως την περιγραφεις ακριβώς-
.....βήμα -βήμα ...
σαν ενα βαθύ ..ήρεμο ποτάμι ..
...ή ..
μια τεράστια σφιχτή
αγκαλιά! Ασφαλής και μοναδικη!
Αξια σε οσους μπορουν να ζησουν το μεγαλειο της αγαπης ..και να το περιγραψουν ..οπως εσυ ..
με λογια..με χρωματα ή χωρις!!
-και καλημερα!:)
Ένας πλοηγός πάντα προσπαθεί να αποφύγει τα βαρομετρικά χαμηλά...όμως από το συγκεκριμένο εγώ θα περνούσα ευχαρίστως...
χαιρετισμούς...
έλα θεέ καλοκαίρι της ψυχής μας!!!!
τι καλά να σε βρίσκω εδώ μες τα γιασεμιά και τα χαμόγελα!!!
τόχω ξαναπεί και μ'αποπήρες:
γράφεις όμορφα.
και τούτο το κείμενο με μεταφέρει
σ'όλη εκείνη την υπέροχη αγωνία...
σ'όλα τα όμορφα που λαχταράμε...
κάπου-κάπου μας κοιτάζουν στα μάτια.
να λοιπόν μια ακόμη στιγμή ευτυχίας!
όταν της ψυχής το άβατο
γίνεται ανεμόσκαλα για το θείο
σε όποιον αντέχει τα ύψη (και τα βάθη).
καλό απόγευμα ανδρέα μου
με πλημμύρισες χαρά απόψε.
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Νατασσάκι μου βγάλες το ηλιέλαιο!!! Ελπίζω να μην είναι μολυσμένο :) Φιλί.
3pad: Αχ αυτή η προσμονή όταν γίνεται και γλυκιά!
talisker: Πόσο χαίρομαι όταν τα σχόλια "κλέβουν" την παράσταση! Σ'ευχαριστώ. Φιλί δροσερό :)
navigator: Eυλογία είναι αυτά τα βαρομετρικά πλοηγέ!
Maya: Μου φτιαξες τη μέρα και τη νύχτα :) Το ζητούμενο αυτό δεν είναι τελικά? Να γεμίζουμε συναισθήματα, χαρά και προσμονή, εμείς, οι φίλοι και αγαπημένοι μας?
Φιλί νυχτερινό γιασεμί :)
Καλημέρα!
Αχ,αυτή η αγάπη που μας κάνει ποιητές!
Aνδρέα μου όπως βλέπω μπήκε για καλά το καλοκαίρι στην καρδιά σου:):) πολύ πολύ όμορφα!!!
καλή σου μέρα:)
« Εγώ θα το ονόμαζα αγάπη.»
Κι εγώ… :)
τόπες και συ.
να γεμίζουμε συναισθήματα
το ένα που δεν αντέχω είναι το κενό.
όλα τα συναισθήματα καλωσορίζω.
όλα.
την απουσία τους δεν παλεύω.
όμορφα και δύσκολα
ξέρεις ότι είσαι ζωντανός.
το κλείδωμα είναι το απάνθρωπο για μένα.
καλημέρα
χχχχχχχχχχχ
Ο.Θ.Π.Κ.: και πόσα άλλα μας κάνει!
τερατάκι: φωνάρα η Ρένα :)
σταγόνα: είναι καρδιά all weather :)
Maya: Την απουσία την ανταμείβω μ'αυτό που της αξίζει, κρύα παγωμένη αδιαφορία... και πάμε γι'άλλα :)
Βουτίτσα?
μούρθε στο μειλ το σχόλιο
και δεν καταλάβαινα τι έλεγες!
εγώ εννοούσα την απουσία των συναισθημάτων.
αλλά αν έχεις τρόπο να μένεις μέτοχος
μπροστά σε τέτοιο κενό
θέλω να μου πεις τον τρόπο!
γιατί εμένα ακόμη αυτό με νικάει.
θέλω να νοιώθω.
πες κανα μυστικό ντε!
και πάμε απ'τον βράχο εκεί για βουτιά.
...πάμε?!!!!!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.εγώ βέβια βλέπω θάλασσα ΤΩΡΑ!!!!
χεχεχε
Maya: Και μετά λες ότι γράφω ωραία :))))
Εννοούσα την απουσία συναισθημάτων από ανθρώπους γύρω μας, που είτε κρατιούνται είτε μας επιφυλάσσουν ένα κενό... εκεί πάει η αδιαφορία :)
(μέτοχος πάντως δεν είμαι :))))
Φεύγω για λίγο για το βράχο μου... και θα βλέπω και γω θάλασσα σε λίγο!!!
ΑΥΤΟ ειναι η αγαπη.. Ευλογημενοι οσοι τη ζουν :))
Δημοσίευση σχολίου