Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

...χάρισε μου














... χάρισε μου λεπτά από τις ώρες σου,
από το χρόνο σου που δεν υπάρχει,
χάρισε μου χαμόγελα που μυρίζουν Άνοιξη,
γιατί Εσύ τη ζωή μου ανοίγεις...

... χάρισε μου δώρα μικρά (για τους άλλους),
τρίχες από τα μαλλιά σου, στάλες του ιδρώτα σου,
γέμισε στάχυα και άμμο τα ρούχα μου...
είδες την αλμύρα στα βότσαλα;
δεν πρόλαβες;
πόσους κύκλους στη θάλασσα ζωγράφισαν;

... χάρισε μου το άφθαρτο, το απόλυτο ζωγράφισε,
της γαλήνης ξετύλιξε την κόκκινη κορδέλα,
άπλωσε την στην άμμο να ξαποστάσω...
στα χέρια σου...
να μείνω...
το χρόνο να ξεγελάσω...

10 σχόλια:

σταγόνα είπε...

Hρθες Ανδρέα σαν Ανοιξη:)

http://www.youtube.com/watch?v=A-LAYcTCEfE

Αλεξάνδρα είπε...

Σαν να βλέπεις με άλλη ματιά τον κόσμο όταν τον βλέπεις μέσα απ΄την αγάπη...

Σαν να έχουν όλα νόημα όταν η αγάπη μπουμπουκιάζει την καρδιά σου...

Σαν να μύρισε άνοιξη...

Καιρός ήταν να διώξεις τις αράχνες :-)

maya είπε...

καλώστονΑ κι ας άργησες!
αχ! :)

πολύ πολύ όμορφο .
αντάξιο της ανοιξάρας που λες και συ!
με απόλυτη μελωδία ξανά .

μυρωδιές, αλμύρα, βότσαλα, κύκλοι, κορδέλες, θάλασσα...
ή αλλοιώς,
σαν να ξυπνάνε οι αισθήσεις ε?
:))))

άνοιξη ... κάθε φορά σαν καινούργια.

καλησπέρα !
χχχχχχχχχχχχ

υγ.εννοείται ότι έχω αφήσει και γω την μουσική σου και παίζει !
μα δύο μήνες...?
ντροπήσ'!

Talisker είπε...

Την Ανοιξη γραφεις παντα υπεροχα
-το ξερεις Γίγαντα?:)

-γι αυτο σου αξιζει η καλυτερη!
ΜΟΝΟ:)


Η πιο φωτεινη, αφθαρτη,
τρυφερη και απολυτα γαληνια..
(σαν τη γνησια αγάπη)

-σαν εκεινες τις ελαχιστες ανοιξιατικες στιγμες στη ζωη μας,

(που μοιάζουν να κρατούν ωρες, μερες)..

που ξεχνιομαστε ,

σε μια σταση ξεκουραστη στο σωμα ,

να μας ζαλιζει και να μας ζεσταινει ο ηλιος χωρίς να σκεφτόμαστε τίποτα...

Απολαμβανουμε μόνο,
-το ευεργετικο του χαδι στο σωμα και απελευθερωνουμε το μυαλο!!




_____________________
-ΤΟ ΠΟΣΟ χαιρομαι για το οτι
ανεβασες ξανα μουσικη !!!

adaeus είπε...

Σταγόνα: Και πόσο όμορφες είναι οι σταγόνες της βροχής την Άνοιξη :)
(όμορφο το τραγούδι σου)

Άλεξ: Θέλει δουλειά ακόμη για να φύγουν οι άτιμες :)

Μaya μ: Ντροπή μ :)
Έρχεται η Άνοιξη, εμπρός βήμα ταχύ...
πάντα είναι ώρα, για μια νέα αρχή... :)))
Ξαραχνιάζω τώρα, με το φακιόλι :)))

Τάλι μου... τι να προσθέσω εγώ;
Τα είπες όλα...
Εγώ θα πάρω τη στάση αυτή που είπες, στον ήλιο...
χωρίς να σκέφτομαι, μόνο να αισθάνομαι :)))

Μουσική είπες? Αχ και πόσα κομμάτια έχω στο μυαλό μου να βάλω :)

fractal είπε...

Καλώς επέστρεψες.
Με τις αποσκευές σου γεμάτες δώρα
διαρκείας, από τη διατηρητέα φύση των ονείρων σου.

Ανώνυμος είπε...

Κι εσυ.Να πας να γαμηθεις!
Φτου!

adaeus είπε...

fractal: Kαλώς σε βρήκα :)... Διατηρητέος κι εγώ, καλώς το είπες!!

Συν τοις άλλοις: Φτου???? Ξελευθερία? Μη με ματιάσεις?

Negma είπε...

Ήρθα στο σωστό το μέρος, ξέρω εγώ που πάω! Αυτό χρειαζόμουν να δω, να μυρίσω, ν' ακούσω, βγαίνοντας από ένα λαγούμι.

Κι όλα δείχνουν πάλι όμορφα. Και γαλήνια.

Μη μας ξαναλείψεις τόσο,ναι?

Καλημέρα, φιλαράκι μου! ;)

adaeus είπε...

Ξέρεις που πας φιλαράκι???
Αφού το λες ... :) Εγώ βαδίζω τρικλίζοντας από τα αρώματα... Ποτισμένος αισιοδοξία να αντέξω τα δύσκολα που έρχονται!
Ξέρω, έλειψα αρκετά, αλλά ήμουνα καλά, απλά αυτή η άτιμη η έμπνευση μου έδωσε τα παπούτσια στο χέρι...
Καλησπέρα!!!