Τετάρτη 23 Απριλίου 2008

...μείνε


...μείνε,
σταμάτησαν ο χρόνος και οι σκέψεις,
πάγωσαν τα πρέπει και τα θέλω,
κάβο ρίξαμε σε απήνεμο λιμάνι,
θάλασσά μου αγαπημένη.

...άνθη,
κλείσε τα μάτια, μύρισε το άρωμά τους,
πέρασε απαλά μια ανάσα αφής από το μίσχο τους,
κι εγώ τα βλέφαρά σου με μια ανάσα άγγιξα
και βούρκωσε το βαθύ μέσα μου...

...ταξίδεψες,
σε μέρη μακρινά, αμάξια και καράβια σε πήραν
φώτα-γραμμές στο σκοτάδι της ερημιάς άφησες.
Πονάω χαμογελώντας, ναι χαμογελώντας
1000 χιλιόμετρα μακρυά, γιατί κάτι σου 'κλεψα,
ένα χάδι, ένα άγγιγμα στο στήθος.

...στέκομαι δω,
είμαι ένα αποτυχημένο ποίημα,
απ'αυτά που έσκιζες στην εφηβία σου,
μόνο που τώρα δεν μπορείς να με σκίσεις
νικημένος από την ίδια σου τη μελαγχολία.

24 σχόλια:

Chimaikon είπε...

"...άνθη,
κλείσε τα μάτια, μύρισε το άρωμά τους,
πέρασε απαλά μια ανάσα αφής από το μίσχο τους,
κι εγώ τα βλέφαρά σου με μια ανάσα άγγιξα
και βούρκωσε το βαθύ μέσα μου..."

Υποκλίνομαι...

Talisker είπε...

Eισαι ...
ενας αυθεντικος ποιητης
της ευαισθησιας
και της τρυφεροτητας..
-τοσο ομορφο!

ε είπε...

μα μας βλεπεις να πηγαινουμε πουθενα; εδω μενουμε ντε.
:)

ομορφο.πολυ.
παρε εκατο καλημερες και θα ερθω και το βραδυ ν αφησω εκατο καληνυχτες.

Negma είπε...

Πανέμορφο!

Γίνεται μετά από αυτό να φύγει;
Δεν γίνεται!!! Που να πάει;;;

Φίλε μου,
Τις καλύτερες ευχές μου σε σένα και την οικογένειά σου!
Να περάσετε ξεκούραστα, χαρούμενα κι αγαπημένα!!!!!!!!

Πολλά φιλιά!!!!!!!!!!!!!!!!!

maya είπε...

και βούρκωσε το βαθύ μέσα μου...

νικημένος απο την ίδια σου την μελαγχολία...

ΠΑΓΩΣΑΝ ΤΑ ΠΡΕΠΕΙ...


τι όμορφες σκέψεις...
ευγενικά συναισθήματα
επιτέλους ομορφιά.

οι πραγματικά ευτυχισμένοι άνθρωποι
πονούν χαμογελώντας
και χαμογελούν πονώντας.

υπέροχε ανδρέα μου
δεν είναι αποτυχημένο ένα ποίημα που ανασαίνει αγάπη...

...
και πού πας και θυμάσαι τέτοια τραγούδια...!

πωπω τι τραβάμε με τις θύμησες οι γέροντες...

αχ αχ αχ

φιλιά απογευματινά
χχχχχχχχχχχχχχχ

adaeus είπε...

konstantja: πάντα ευγενική και επιεικής :)

talisker: Να δούμε πότε θα με κρίνετε αυστηρά! Εμένα γιατί δεν μ'άρεσε τόσο?
Σ'ευχαριστώ τόοοοοοοοοοοοοοσο ;)

ε: Και 100 αγκαλιές από μένα :)

negma: Σ'ευχαριστώ καλή μου :)... Ανταποδίδω τις ευχές μου, να ξεπεράσεις τα δύσκολα, να ανθίσεις αυτήν την Ανοιξη!

maya: Nαι, ευγένεια έχω και γράφω αυτά που νιώθω, με απλά, όσο γίνεται λόγια...
τίποτε ιδιαίτερο... Σ'ευχαριστώ πάντως από την καρδιά μου...

Είδες ξαφνικά, κάτι τραγούδια που πάω και ξεσκαλίζω??? Ο Jackson Browne, παλιός αγαπημένος, μου ήρθε εκείνο το βράδυ που το έγραφα, σαν ξαφνικό φλας... και τσουπ (2+1) αγαπημένα, με πρώτο το ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟ των Style Council του Paul Weller "you're the best thing"...

Chimaikon είπε...

Δεν είναι επιείκια.
Ίσως να μην είμαι από αυτούς που θα κράξουν ένα πόστ αν δεν τους αρέσει, αλλά γράφω κάτι μόνο αν το εννοώ.

Ανώνυμος είπε...

Αφήνω ευχές για γλυκιές μέρες και τρυφερές στιγμές.

Να περάσεις όμορφα
Καλή Ανάσταση

νατασσΆκι είπε...

(εγώ να μην γράψω πάλι, ότι τόσες μέρες δεν αφήνω σχόλιο γιατί μ' αρέσει πολύ, ε; )

Τις ευχές μου -να περάσετε καλά, όμορφα, και να ξεκουραστείτε

Πολλά πολλά φιλιά

Καλή Ανάσταση! :)

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

Ωραίο ποιήμα, γεμάτο εικόνες!
Καλή Ανάσταση φίλε!

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

"...χαμογελώντας
1000 χιλιόμετρα μακρυά,..." σου εύχομαι ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ & ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Ανώνυμος είπε...

Καλή Ανάσταση φίλε μου!!!
το ποίημά σου σαν τη θάλασσα!!

ολα θα πανε καλα... είπε...

Πολύ όμορφο αλλά αυτο το "μείνε" το φοβάμαι...Μακάρι να μείνει.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Aντώνης είπε...

Η Ανάσταση προϋποθέτει μια εντελώς άλλη συνθήκη. Η μάλλον την συνθήκη σου με ένα καινούργιο βλέμμα. Εύχομαι στο "μείνε" σου μια "ανάσταση" και πάλι εδώ θα είναι. Αλλιώς.

mamma είπε...

τόσο θλιμένο που δεν μπορώ να μην θυμηθώ...

"...νικημένοι πορευόμαστε,
το παράπονο γεννάνε αυτά που κλέψαμε
διότι αυτά είναι που μας στοιχείωνουν."

Tali είπε...

-Αυστηρα ?..ποτε!..μα Ποτε!

..και ειμαι σιγουρη πως δεν θα παει ..πουθενα...!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ Ανδρεα μου.
-Καλη επιστροφη!

Maria Mikro Analogo είπε...

Χριστός Ανέστη! Να χαίρεσαι την οικογένειά σου :D Πες της μικρής σου ότι τα γατούλια άνοιξαν τα μάτια τους και πολύ σύντομα θα ανεβάσω καινούργιες φωτό!!! :D Φιλάκια

Ανώνυμος είπε...

Ποιος μπορεί να φύγει μετά από τέτοια
λόγια?
Πού μπορεί να πάει χωρίς να σε έχει δίπλα του ?
Ποια ποιήματα να σκίσει χωρίς να αφανιστεί ο ίδιος ?

adaeus είπε...

kostantja: Σ'ευχαριστώ, ευτυχώς που δεν το "έσκισα" τότε :)

freedula: Βροχερές εντελώς ήταν :) Μουλιάσαμε εντελώς!

νατασσάκι: Ομορφα και βροχερά ήταν :)

st: Και από μένα ευχές φίλε μου!

ο.θ.π.κ.: Και ποιος δεν το φοβάται? Θα δείξει πάντως!

αντώνη: Κάτι ξέρεις εσύ ;) Εύστοχος πάντα!

mamma: Ναι κάτι έκλεψα κι εγώ ;)

talisker_st: Τόσο σίγουρη? ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ :)

μαρία: Χρόνια πολλά :) ... Θα σας παρακολουθούμε!

ανώνυμε: Μ'αρέσουν τα ερωτήματά σου! Και η ζωή μας ένα ερωτηματικό είναι :)

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Xριστος Ανέστη λέμε... :)

adaeus είπε...

Αμα είσαι ζαβλακωμένος από την πολύωρη οδήγηση αυτά παθαίνεις:

τερατάκι: Χρόνια σου Πολλά, καλή ανά(σ)ταση σε όλα - 1000 χλμ. μακριά :)

σταγόνα: Χρόνια πολλά καλή μου :)

Dee Dee είπε...

Χριστος Ανεστη!

Ευχομαι να περασες ομορφα!!!

Το τι εχει κλεψει η παρουσια μας απο μια στιγμη του αλλου ισως να μη το μαθουμε ποτε, ετσι δεν ειναι; Πολυ μου αρεσε το ποιημα και χαιρομαι που γραφεις ποιηματα πιο συχνα!!!

Καλημεραααα!

adaeus είπε...

dee dee: Ισως, ίσως η αγάπη μας είναι αυτός ο ίδιος ο άλλος ιδωμένος μέσα από τα δικά μας μάτια, άλλες φορές πλασματικός, άλλες αληθινός :)
Καλό σου βράδυ γλυκιά μου!