Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

... μια άστεγη χορδή

... ξεκούρδιση χορδή κιθάρας μοιάζει η ζωή του,
δικό της ρυθμό διαλέγει και άλλο ήχο αντηχεί,
βγάζει τη γλώσσα στους διαβάτες,
σκισμένο ρούχο τη μοναξιά του να διαλαλεί...

Παραμύθι που το αφήσαμε στη μέση τον γέννησε,
μοναχό στο παγκάκι της γωνίας τον άφησε,
κάτω από τα χαρτόκουτα της δικής μας ευημερίας
να μας γεννά ενός λεπτού τύψεις...

ΥΓ: δύο μήλα από το μανάβη της γωνίας σου άφησα στη χούφτα

11 σχόλια:

ε είπε...

adaeus τι τρυφερο υγ ειναι αυτο.
και οχι μονο αυτο δηλαδη.
καληνυχτα.
:)

maya είπε...

ένα περίεργο πράμα...
το διάβασα προσωπικά
(όπως τα παίρνω όλα)
και είδα πολλά. ένοιωσα.

μετά το ξαναδιάβασα με απόσταση.
πραγματικά.

και τότε άλλα κατάλαβα.

δεν ξέρω τι ισχύει ή αν και τα δύο.
είναι όμορφο.

πάλι για αγάπη λέμε.

καλημέρα
χχχχχχχχχχχχχχχ

adaeus είπε...

ε: Που και που με πιάνουν οι ευαισθησίες μου!
Καλημέρα :)

maya: Σαν τις παραβολές ένα πράγμα. Εγώ νομίζω ότι ήμουν σαφής, αν όμως κάποιος μπορεί να δει κι άλλα πράγματα, χαίρομαι ακόμη περισσότερο!
Καλημέρα
xxxxxxxxxxxxxx

MenieK είπε...

κι οι δικές μας οι ζωές Adaeusάκο μου, μη φανταστείς... ξεκούρδιστες χορδές, κι ας κρατιούνται μακριά από χαρτόκουτα...

Talisker είπε...

Aγαπημενε μου Αdaeus
δεν ξερεις οτι αυτες οι χορδες που ξεστρατιζουν και παιζουν το δικο τους ατιθασο ρυθμο ειναι μοναδικες;
Ειναι αυτες που προκαλουν τον συνθετη να τις τιθασευσει μα ειναι κι αυτες που κανουν καθε τραγουδι και καθε παραμυθι μοναδικο;
Τα τραγουδια σου υπεροχα σαν το κειμενο σου.
-χαμογελο?? :)

νατασσΆκι είπε...

..ενός λεπτού τύψεις;
(μόνο, ε;)

όμορφο...
:)

(τόσο, που δεν μπορώ να σε πειράξω!)

Φιλί
Καλό ΣΚ

adaeus είπε...

meniek: Aμ το ξέρω, πως δεν το ξέρω! Aλλιώς δε θα παρατηρούσαμε τα γύρω μας.

talisker: Μιλάς με παραβολές και δεν μπορώ :Ρ Ναι έτσι είναι ευτυχώς ή δυστυχώς, ποτέ δε θα μάθουμε. :))))

νατασσάκι: Φιλί, το ενός λεπτού τύψεις, ήταν "ποιητική αδεία", μάλλον είναι μιας ζωής τύψεις... Καλό σ/κ :)

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Kαλημέρα, καλό μήνα :))

Negma είπε...

Εσύ αποφασίζεις αν θα κουρδίσεις στο "λα" ή αλλού. Σε άλλους θα ακούγεται ξεκούρδιστο, αλλά εσύ θα ξέρεις ότι αντιθέτως είναι καλοκουρδισμένο. Απλά αλλού, κι όχι εκεί που θα περίμεναν.

Ενός λεπτού τύψεις, ε; Μόλις περάσει αυτό το λεπτό, πιάσε το παραμύθι απο κει που έμεινε, και προχώρα το... τότε θα έρθουν μιας ζωής χαρές.

Χαρές σαν αυτήν που ένιωσες όταν ξεδιάλεγες τα μήλα. Ή σαν αυτήν που σε πλημμύρισε όταν οι άκρες των δαχτύλων σου, άγγιξαν φευγαλέα την παλάμη της, τη στιγμή που της τα άφηνες στην χούφτα.

maya είπε...

ειλικρινά
δεν μπορώ να παρακολουθήσω την συζήτηση...
όλο με κωδικούς μιλάμε.
τι'ειν'τουτ'?
ο καθένας μέσα του και έξω...μια νότα.

το μόνο σίγουρο είναι ότι τις τελευταίες μέρες
τα χρώματα έχουν δώσει την άπλα τους στην μουσική...
ακούω δυνατά την μουσική που ΕΧΩ ΕΠΙΛΕΞΕΙ
και ό,τι κι αν γίνεται
όσο και να προσπαθούν οι πιέσεις της νόρμας να συμμορφωθώ,
εγώ το παραμύθι κοιτάω σαν πραγματικό.

δεν ξέρω τίποτε άλλο.
μόνο ότι μόνο το όνειρο αξίζει.
όλα τ'άλλα τα κάνουμε για να συντηρούμε την ομορφιά.

αν την έχεις
μην αντικαθιστάς εσένα με ένα μήλο.
είναι κρίμα.
αν πάψει η μουσική, η σιωπή πονάει.

είμαι εντός ή εκτός?
μ'έχετε χασει λίγο...

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΝΑ ΜΗΝ ΔΗΘΕΝΙΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΑΠΛΑ?!!!!!!!!
@#$%^&*(*#@%^*()(#@


ασταδιαλαπια μπερδεύτηκα.
φεύγω.
τραβάχο. και είναι υπέροχα όταν έχω έμπνευση...

χχχχχχχχχχχχχχχχ

adaeus είπε...

τερατάκι μου καλό μήνα, καλό σ/κ :)

negma: Καθένας μας έχει το δικό του "λα", τη δική του αισθητική, το δικό του δίχτυ προστασίας από τις πτώσεις... Και σε πληροφορώ μεγαλύτερη χαρά απ'όλα ένιωσα με το άγγιγμα του χεριού :))) Καλημέρα σου...

Maya μου επειδή σε μπέρδεψα θα γίνω σαφής.... Τις προάλλες με συγκίνησε κάποιος άστεγος που μόλις ξυπνούσε χαράματα κάτω από χαρτόκουτα στο Σύνταγμα... Του πήγα δύο μήλα και κάτι άλλο...

Όλο αυτό δεν μοιάζει με τη ζωή μας, με την καθημερινότητά μας, με τις σχέσεις με τους αγαπημένους μας???

Δούλευε σκληρά, πάρε τα χρώματα και άλλαξέ τους τα φώτα...
xxxxxxxxxxxx