Σάββατο 22 Μαΐου 2010

... να φύγω

















... να φύγω σε ταξίδι αλλιώτικο,

στη σκοτεινιά

... να ψάχνω εσένα,

χωρίς φρένα...

13 σχόλια:

maya είπε...

έ γ ρ α ψ ε ς ...

τι μουσικάρα !
τι λόγια - δεν τόχω ξανακούσει !!
και τι φωτογραφία .
εχω κόλλημα με τις φωτογραφίες δρόμου και σπάνια είναι τόσο καλές ...

όσο για το κείμενο ανταιότατε μου ...
τρία λόγια, όλα .
απλά υπέροχο .

πολύχρωμη καλημέρα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya είπε...

...έχω μείνει και γω κι ακούω τις μουσικές σου .
καιρό είχα :)))))

ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΨΥΧΗΣ είπε...

Μια καλημέρα.
Κάνε ότι σε προστάζει η καρδιά σου σ' έχω εμπιστοσύνη.
Όταν αγαπάς αυτά που εσύ αγαπάς με τον τρόπο που τ' αγαπάς η άκρη του κόσμου είναι δίπλα σου να είσαι καλά.

Negma είπε...

Χριστέ μου, τι κομματάρα είναι αυτή?
Δεν το ήξερα, από σένα το πρωτοακούω!

Υ-Π-Ε-Ρ-Ο-Χ-Ο!!!!!!!!

Φιλαράκι μου? Φιλαράκι μου, εσύ?
Γιατί "πιάνω" κάτι που με στεναχωρεί?

Ίσως και να κρίνω εξ ιδίων... αλλά νιώθω όπως σε κάτι δικές μου αναρτήσεις... που γράφω αυτά που θά 'θελα να κάνω και ξέρω πως δεν γίνουν ποτέ, για να νιώσω λίιιιιγο σαν να τα έκανα. Να φύγει λίγο από μέσα μου αυτό που θεριεύει και δεν μαζεύεται. Λίγος ατμός από την χύτρα? Κάτι τέτοιο.

Ξέφυγα, προφανώς κάνω προβολάρες του κερατά. Αλλά γι' αυτό λατρεύω το μπλόγκινγκ, για κάτι τέτοιες στιγμές. Δεν εκτονώνομαι μόνο μ' αυτά που γράφω εγώ, αλλά και μ' αυτά που διαβάζω από τους φίλους μου. Που τα παίρνω και τα κάνω δικά μου.

Πολύ "φεύγα" η ανάρτηση, όλη. Με την ονειρεμένη φωτό, με τη μουσικάρα, μ' αυτά τα λόγια σου...

Όποτε νιώθω εγκλωβισμένη, εδώ θά 'ρχομαι. Και θα φεύγω. Λίγο. Φυσικά, χωρίς φρένο.

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

adaeus είπε...

Maya μου ξέρεις ότι μισώ τα πολλά λόγια, αλλά λατρεύω τις μουσικάρες, λατρεύω αυτά που εννοούνται και αυτά που δείχνουμε με τις υπόλοιπες αισθήσεις, κυρίως με το βλέμμα...
Χτες βράδυ άκουγα τα δικά σου μέχρι που άρχισαν να κλείνουν τα μάτια μου...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Παράθυρο: Καλώστον, έτσι όπως τα λες είναι... έτσι ήταν πάντα... σ'ευχαριστώ

Στέλλα μου, χτες αγόρασα το cd, είναι άπαιχτο όλο... Παυλίδης αγαπημένος... πρώην Ξύλινα Σπαθιά... Λέω πως έχει τον πιο προσεγμένο ελληνικό στίχο, εμένα μου ταιριάζει πάντως...
Με νιώθεις... κι έχεις δίκιο... είμαι φεύγα εντελώς...
Να έρχεσαι, το σπίτι μου, σπίτι των φίλων μου... οι πόρτες είναι πάντα ανοιχτές και ας έχει μερικές αράχνες και σκόνες γύρω γύρω...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Talisker είπε...

Θαυμάζω αυτούς που μπορούν να εκφραστούν τοσο δυνατα ,
με ελάχιστα λόγια...

οπως με τους συνδιασμούς εικόνας και μουσικής ..

Το τραγούδι ειναι καθηλωτικό .

..και ο τροπος που εχεις γραψει τα λόγια σου ..είναι σαν να ειναι στιχοι μεσα απο αυτο..

-απολυτα μεσα στο κλιμα.

Απιστευτα προσεγμενο ποστ.
-Ανταιοτατε!!!:)

χχχχχχχχχχ

Dee Dee είπε...

Να στο ευχηθω ή να μη στο ευχηθω;

Ο,τι επιθυμεις θα πω... σαν να ειναι γιορτη σου :)

Καλημερα Αντρεα μου

adaeus είπε...

Tali: Καθόλου προσεγμένο ποστ, ξέρεις μερικά καλά βγαίνουν έτσι στα ξαφνικά... Αν και η δική μου γραφή δεν διεκδικεί το κάλλος αλλά την καταγραφή...
χχχχχχχχχ

Deedee: Nα μου εύχεσαι πάντα τα καλύτερα και είμαι σίγουρος ότι οι ευχές σου πιάνουν :)
Καλημέρες!

Μετεωρίτης είπε...

Ωραίο τραγούδι, όντως!
Αν και δεν είμαι πολύ φαν του είδους... αυτό ήταν καλό!

Μην χάνεσαι,

Φ.

3 parties a day είπε...

Κάτσε εδώ καλύτερα, γιατί γίνονται κι ατυχήματα... Άκου με που σου λέω...

adaeus είπε...

Mετεωρίτη μου ...
έλα μου εδώ, πάρε μια αγκαλιά μανούλα :)
χχχχχχχ

3pad: λες???? Όπως βλέπεις εδώ είμαι ακόμη ;-)

MenieK είπε...

ακόμη δεν γυρίσες?

adaeus είπε...

... αφού για σένα, πάντα είμαι εδώ!