Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

...χρυσαλλίδα

















μια χρυσαλλίδα,
στη σκοτεινιά του καλοκαιριού
ήσουν...
ήρθες και φώτισες το πρόσωπό μου,
φώτισες τη ζωή μου,
κάηκαν τα λόγια...
μόνο τα μάτια έμειναν,
να κοιτούν,
να μαθαίνουν την όψη της αγάπης,
και δυο χείλη
να γεύονται την ηδονή της αέναης προσμονής...

7 σχόλια:

Dee Dee είπε...

Δεν εχω τι να σχολιασω Αντρεα μου. Πολυ ολοκληρο μου μοιαζει αυτο που περιγραφεις. :)

Καλο απογευματακι!!!


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

υ.γ. Γιατι πονας δικηγορακο μου;

Tali είπε...

Υπάρχει ένας πίνακας με αυτον τον τίτλο.."προσμονή".
Ναι.Νομιζω οτι οταν μαθεις την οψη της αγαπης ειναι πραγματική ηδονή να προσμενεις!
-ευσυνοπτος και περιεκτικος οπως παντα Αdaeus μου!




(Η φωτο τελεια , προσπαθω να μη θυμαμαι ποιος λεει το υπεροχο πρωτο τραγουδι..
- το δευτερο απαιχτο..που λες κι εσυ!:)))

adaeus είπε...

deedee μου, καλημέρα!!! Είναι το βάρος των πενήντα!!!

τάλι μου: Ούτε εγώ τον χωνεύω αλλά το κομμάτι... Όπως τα λες είναι :)

σταγόνα είπε...

Μου αρέσει που διάλεξες τη χρυσαλλίδα το επόμενο στάδιο της κάμπιας και το προηγούμενο της πεταλούδας..Μου άρεσε και "η σκοτεινιά του καλοκαιριού":) Ξέρεις ότι η αρχαία ονομασία της πεταλούδας είναι "ψυχή"? που σημαίνει πνοή που σημαίνει ζωή αφού ζωή χωρίς πνοή δεν υπάρχει..
Μου αρέσει και η μουσική σου..
χαίρομαι που σε διαβάζω πάλι Ανδρέα:)

maya είπε...

μμμμ ...
πολύ πολύ ωραία λόγια
και καθόλου δεν κάηκαν διαβάζοντας :)))

τις μουσικές δεν μπορώ τώρα να τις ακούσω - είμαι εκτός ηχείων -
αλλά η φωτό είναι μαγική .
και για την ώρα φτάνει .

η προσμονή είναι τεράστια ηδονή ...περικλείει ελπίδα, λαχτάρα, και σιγουριά .
μας πάει !!!!!!!!!!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

adaeus είπε...

... καλή μου σταγόνα, πάντα μαθαίνω από σένα τα όμορφα :)

Μάγια μου, μια εικόνα, με ή χωρίς μουσική, λίγα λόγια, η αισθητική της καρδιάς μας... μας πάνε
χχχχχχχχχχχχχχχχ

MenieK είπε...

Εσυ ακόμη κάμπια μέσα στο κουκούλι...