... μια πεταλούδα πέταξε στο παραθύρι μου,
λαμπύρισε για λίγο και πέταξε ελεύθερη,
περήφανη, όμορφη...
... θυμήθηκα, ανάσανα, γεύτηκα,
άλλωστε τι είναι η ζωή μας;
παρά μια ανάμνηση...
αυτών που ζήσαμε και ζούμε,
αυτών που μας στοιχειοθετούν...
... γι'αυτό και μέσα μου σε κρατώ,
όχι ανάμνηση μα κομμάτι δικό μου...
σε φωτεινή θέση,
με θέα θάλασσα...
...μιλάμε για ατελείωτες βουτιές...
9 σχόλια:
Τι ομορφη καταθεση :)
xxxxxx
εντάξει! μ'έστειλες!
ειναι η \στιγμή? είναι η διαθεση μου? είναι τ απρόσμενο? είναι το πόσα μας ενώνουν κι ας χαθηκαμε??
είναι που τελικά δεν χανόμαστε ποτέ ?
adaeus μου υπεροχε φίλε που πάντα με στήριζες σαν βράχος. σε στιγμές που το χρειαζόμουν... θυμάσαι και κείνη την 2η έκθεση που δεν βρεθήκαμε αλλά πήγες παρ'όλα? για μένα? ΠΟΣΟ σημαίνει αυτό για μένα! πόσο! ελπίζω να το ξέρεις.
χείμαρρο μ'έκανες και θα έχω κάνει ένα σωρό λάθη!
είναι που ή δεν θάχα λόγια (λίγο δάκρυσα απο χαρά) ή που θα φλυαρούσα όπως κι έκανα.
υ πε ρο χο δώ ρο.
σ'ευ χα ρι στώ ΤΟΣΟ.
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Οι παλιές αγάπες δεν ξεχνιουνται, κυρίως ημών που μοιραστήκαμε τα εσώψυχά μας, Ντιντίμ, Μάγιαμ!
Ξυπνήστεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε
http://www.youtube.com/watch?v=AOU_MWlqsSY
πολλά φιλιά χειμωνιάτικα
χχχχχχχχχχχ
έτσι. γιατί έτσι!
:)))
άλλωστε τι είναι η ζωή μας;
παρά μια ανάμνηση...
Πράγματι είναι αυτό που αφήνεις πίσω σου…..!
...μπήκα για γενική φασίνα και τι να δω σε σένα?
τελευταιΟΤΑΤΗ ανάρτηση pour moi?
Πόσο μα πόσο μου λείπουν οι ώρες μας εδώ... και οι λίγοι φιλοι που γίναμε...
Δεν ξέρω καν αν βλέπεις πια σχόλια.
Εγώ είχα 4 χρόνια να μπω καν στο blog μου.
Σε φιλώ ΠΟΛΥ πολύ παρ'όλ'αυτά!
χ χ χ
... κι όμως είμαι ακόμη εδώ :)
Κάπου κρυμμένος, κάπου σε κάποιο βουνό αναζητώ πια τη γαλήνη... και ποτέ μα ποτέ δε θα ξεχάσω τις μέρες, τις ώρες, τα ξενύχτια μας εδώ ... και κυρίως τα όσα μοιραστήκαμε!
χχχχχ
Πέρασα να δω... γιατί θυμαμαι αυτή την ανάρτηση!
έλεγα μήπως έγραφες.
μήπως θες να περάσεις από μένα για ένα κόκκινο κρασί...?
έχω στρώσει... :)
βρήκα και κάπου χωμένο ένα τρανζίστορ κι έβαλα να παίζει πάλι!
χχχ
Δημοσίευση σχολίου