Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2008

Παλιό λεωφορείο.



Η ζωή μου σαν παλιό λεωφορείο...
Μεταφορά Μέσης Μάζας.
Τέρμα τα δίφραγκα είπε ο εισπράκτορας,
σε ένα κάθισμα που τρίζει....
ένα άγγιγμα, δύο ματιές,
τρία τηλέφωνα δάκρυα, τέσσερις φορές σε είδα,
πέντε, φτου και βγήκα.
Ωρες ατελείωτες σε στάσεις, στάσεις όχι χαμένες,
ώρες που μιλούσες, με τους άλλους ή τον εαυτό σου.
Στάσεις για το φροντιστήριο και τη δουλειά...
αγάπη μιας ματιάς, προσμονή ενός μειδιάματος
που ξεκίνησε και ποτέ δεν ξεχύθηκε.

Λεωφορεία μιας ζωής να αγκομαχούν,
καταφύγιο στο κρύο, σαν το χνώτο στο τζάμι.
Πάντα μου ζωγράφιζες χαμόγελα
και μετά με το μανίκι τα μουτζούρωνες,
κανείς να μη τα δει, μετά που θα κατέβουμε.
Στην ίδια στάση...
παιδιά με όνειρα κατακόκκινα...
Τώρα μένουμε σε άλλες συνοικίες.
Το Περιστέρι πέταξε και πήγε βόρεια,
έμεινε όμως η συνήθεια.
Ισως και η ανάγκη να μείνω ο ίδιος,
ένα παιδί που λιποθυμά και ξαπλώνει στις ρίζες του.
Ενας άπλος άνθρωπος, σαν τους άλλους που παίρνουν το ίδιο λεωφορείο,
ίδιο λεωφορείο, άλλες ζωές...
κι'όμως όλοι μαζί μέσα, καμιά φορά να σπρωχνόμαστε,
άλλες να μοιραζόμαστε...
στο λεωφορείο...

Στο λεωφορείο που είναι η ζωή μου,
σε ημερήσιες φωτεινές διαδρομές να ταξιδεύει,
να μου θυμίζει εσένα γειτονόπουλο...
που σ'αδίκησα ίσως...
Έλα όμως, σου κράτησα μια θέση με παράθυρο,
παράθυρο στη ζωή μου...

20 σχόλια:

prasino liker είπε...

Oλα αλλαζουν.Αυτο το περιμενεις.Το γνωριζεις οτι ετσι θα γινει και θα γινεται.Αναμνησεις μενουν .Ομως ζηταμε και τα καινουργια που θα ελθουν ταξιδευοντας με οτι πιο ωραιο για την αυτου υψηλοτητα τον εαυτο μας.
Καλη χρονια να εχεις.

Ανώνυμος είπε...

Θυμάσαι όταν ήσουν παιδί πόσο ήθελες να μεγαλώσεις ..και τώρα
αναπολείς την εποχή εκείνη , και το λεωφορείο με το γειτονόπουλο και τα νοτισμένα παράθυρα.
Ετσι είναι ζωή μας .Κρατάμε τις ωραίες μας στιγμές και συνεχίζουμε με το ίδιο λεωφορείο και διαφορετικές παρέες..
Σύντροφε

adaeus είπε...

Prasino liker: Γι'αυτό και παρομοίασα τη ζωή σαν λεωφορείο... Τα λεωφορεία αλλάζουν επιβάτες, προορισμούς, χρώματα...

ανώνυμε σύντροφε: Ακριβώς έτσι, και με τις αναμνήσεις όμως γινόμαστε καλύτεροι και αποδίδουμε "φόρο τιμής" στο παρελθόν :)

Dee Dee είπε...

Το ομορφοτερο ποιημα σου!!!!

Καλη Χρονια και οσα σου ευχηθηκαν να βγουν αληθινα!!!!!!!!!

purple είπε...

διαδρομες με το ¨"καλο σου κουστουμι¨"πια και το βλεμμα καθαρο...

respect αγαπητε μου adaeus!

Μετεωρίτης είπε...

Δεν βρίσκω λόγια!!

Πανέμορφο...

Γλυκές καλημέρες
και ακόμα πιο γλυκές... διαδρομές - πάντα δίπλα στο παράθυρο...

mondo είπε...

ώρες, ώρες μού δένεις την καρδιά... εύχομαι πάντα να αισθάνεσαι μ' αυτόν τον τρόπο adaeus. φιλιά πολλά

adaeus είπε...

dee dee: Γιατί είσαι τόσο επιεικής? Θα είμαι ευτυχής και μόνο τα μισά να πραγματοποιηθούν :)

Purple: To κοστούμι είναι για μένα στολή εργασίας, κι όσο μπορώ το αποφεύγω! Το βλέμμα πάντα καθαρό :)

μετεωρίτη: Σ'ευχαριστώ πολύ, πάντα παράθυρο ανοιχτό να μπαίνει αέρας και φως :)

mondo: Κόμπο??? Αυτή κι αν είναι ευχή :) Φιλιά!

nyctolouloudo είπε...

ήταν τα στοιχήματα που βάζαμε αν θα καταφέρουμε τις στροφές...
ήταν και αυτές οι παιδικές ψυχές που τις πήρε μαζί του.
είναι που χάσαμε αυτούς τους θυσαυρούς.

just me είπε...

Γμτ, εγώ μετακινούμαι με τον ηλεκτρικό!
:)
[όλο και ομορφότερα, τι εκπλήξεις μας επιφυλάσσεις για τη νέα χρονιά;]

Aντώνης είπε...

Το γειτονόπουλο κάθισε.
Πάμε πάλι μια βόλτα, οδηγέ;
Πώς αλλάζουν οι ρόλοι καμιά φορά
σε αυτές τις διαδρομές
σε αυτές τις συνοικ(ε)ίες

Καλή χρονία :)

adaeus είπε...

nuctolouloudo: Δεν παραδέχτηκα ποτέ ότι τα έχασα όλα, τα διεκδικώ ακόμη... Καλό σου βράδυ :)

Just me: Εγώ με όλα τα μέσα, έχω ετήσια διαρκείας, κάπου θα σε πετύχω... Το 2008 θα είναι δύσκολο, οπότε κάτι θα με τσιγκλάει...

αντώνη: Κάτσε συνοδηγός φίλε και πάμε... καλή χρονιά με ωραίες ειδικές και μη διαδρομές :)

Talisker είπε...

Adaeus..

είναι τοσο όμορφο ..και τοσο τρυφερο για κατι τοσο σκληρο οπως οι στάσεις που γίνονται παρελθον!

Ποτε αραγε ξεπερναμεκαι προσπερναμε μια σταση?
Οταν απλα ξεμακραίνουμε για τον επομενο σταθμό..
ή οταν την θυμομαστε με γλυκια νοσταλγια δινοντας της μια θεση στο παραθυρο της ζωης μας γενναιοδωρα??

Ισως παλι..
καποιες στασεις αξιζει
να μην τις προσπερναμε και να μη τις ξεχναμε ποτε...
για να βγαινουν τετοια ομορφα λογια..

adaeus είπε...

talisker: Aν και δε διακρίνομαι για τη μνήμη μου (ηλικία γαρ), δεν ξεχνάω ποτέ τις στάσεις που σημάδεψαν τη ζωή μου, τους ανθρώπους που αγκάλιασα ή μοιράστηκα... Την καλημέρα μου!

afrodiet είπε...

Κοινές πορείες με διαφορετικούς προορισμούς και στάσεις.
Συναντήσεις στις διαδρομές και μικροί αποχωρισμοί.
Άλλοτε μαζί από την αφετηρία κι άλλοτε μαζί στο τέρμα.
Παραχώρηση της θέσης μου. Όλοι υπόλογοι στον εισπράκτορα. Μοναξιά μοιρασμένη με συνεπιβάτες. Άλλοθι οι χειρολαβές.
Μια στάση εδώ, και μόλις κατάλαβα ότι αυτό το λεωφορείο είναι όλη μου η ζωή.

Καλή χρονιά Adaeus!

adaeus είπε...

afrodiet: Σ'ευχαριστώ από καρδιάς :) Πολύ μ'άρεσε το σχόλιό σου, συμπλήρωσε το δικό μου γραπτό :) Καλή χρονιά να έχουμε.

Μετεωρίτης είπε...

Καλημέρα ADAEUS
(καλησπέρα εννοούσα!), μπήκα να διαβάσω τα όμορφά σου ποιήματα και έπεσα πάνω στο λεωφορείο!
Ξαναμπαίνω μέσα, σου δείχνω το εισιτήριο και ξεκινάμε ξανά!

Είναι όμορφο το λεωφορείο σου-Καλή βδομάδα να έχεις!!

Φιλιά πολλά!

adaeus είπε...

Aμα είσαι καλό παιδί, θα σου βγάλω κάρτα απεριορίστων διαδρομών :). Καλή βδομάδα!

Νεραϊδόνα... είπε...

...λεοφωρειο, ο ποθος -για ζωη !

[φωτεινο] χαμογελο

ολα θα πανε καλα... είπε...

Καλημέρα.
Ωραίο κείμενο.