μα γω τον ήλιο και τη θάλασσα λάτρευα...
Θέλησα να μοιραστώ μαζί σου τις χαρές και τα δικά μου,
σταγόνες θάλασσας θλιμμένου νοτιά,
κύματα αφρισμένα στο σκούρο μπλε που την οπτασία σου αντικατόπτριζαν...
Ήσουν εκεί...
λες κι από πάντα σ'είχε ζωγραφίσει ένα ουράνιο χέρι,
πεταλούδα ζωντανή στο τοπίο.
Ελεύθερη να πετάς, όπως θέλω την αγάπη...
Πεταλούδα μου εύθραυστη γη και ουρανό θα κινήσω,
κανείς τα φτερά σου μην τσακίσει.
Στης Άνοιξης τις μέρες να ίπτασαι,
σε απέραντα χωράφια χρωμάτων να ταξιδεύεις...
Κι όταν τελειώνεις το ταξίδι σου στων ανθών τις κρυψώνες,
στην αγκαλιά μου να 'ρχεσαι καταφύγιο απόρθητο να βρίσκεις.
Γιατί εγώ θα σε κρατήσω, όταν τα σύννεφα πυκνώσουν,
και τις βροχής οι πρώτες στάλες τα φτερά σου απειλήσουν...
Να μη φοβάσαι, γιατί τα σύννεφα για λίγο έρχονται,
σύντομα το φως της αγάπης όλα θα τα κυριεύσει...
21 σχόλια:
respect.
γιατί αληθινή ομορφιά βλέπει μόνο αυτός που έχει δει πολλή ασχήμια...
όσο πιο όμορφο είναι
τόσο πιο πολύ καταλαβαίνω την πεταλούδα...
απο κει που ξεκίνησε
για να φτάσει
να φωτίζει με τα χρώματα της
και είναι ανέμελη με όλο το βάρος
των ευθυνών της.
ωδή στην ομορφιά
στον έρωτα που δεν κολώνει
αφιέρωση υπέροχη στην ΓΥΝΑΙΚΑ.
φτιάξε μας λίγο...
τι ανάγκη που έχουμε
να νοιώθουμε.
πολύχρωμη καλημέρα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
και η βροχή φαντάζει πανέμορφη τέτοιες στιγμές
διαβάζοντας τέτοια κείμενα!
... Τι υπέροχο σχόλιο ήταν αυτό!!!! και ξέρεις κάτι???
Σήμερα ήταν μια μέρα γεμάτη άγχος και τρέξιμο... αλλά είπα το πρωί να την ξορκίσω μ'αυτό...
Γιατί με την αγάπη μπορείς όλα να τα κάνεις να φαίνονται πιο όμορφα, να διώχνεις την ασχήμια (που λες και συ) :)
Αλλωστε και συ πεταλούδα είσαι και ξέρεις :)
Να μη φοβάσαι, γιατί τα σύννεφα για λίγο έρχονται,
σύντομα το φως της αγάπης όλα θα τα κυριεύσει...
Τι όμορφο!!!
(όταν μ' αρέσει κάτι πολύ, μου είναι αδύνατο να σχολιάσω, να το ξέρεις!)
:))
τότε γιατί βρέχει τόσο συχνά?
Αdaeus ειναι φορες που γραφεις τοσο μα τοσο ομορφα...
που και η πιο επιθετικη καμπια
θα ηθελε να ειναι μια ευθραυστη πεταλουδα..
ειναι χαρισμα αυτο!
Αν και ξεκίνησς μελαγχολική και γκρίζα... από όλλες τις απόψεις, στο τέλος πάντα βγαίνει ο ήλιος, το ουράνιο τόξο και η ελπίδα ότι η αυριανή μέρα θά είναι καλύτερη. Κάθε μέρα και ένα νέο ξεκίνημα. Dum Spiro Spero αγαπητέ μου !!!
νατασσάκι: Μου αρκεί που σου άρεσε :)
meniek: Που να ζούσαμε και σε τροπικές χώρες :)))
talisker: Κάμπιες επιθετικές??? Χμμμ δεν τις φοβάμαι καθόλου :))))... Σ'ευχαριστώ τόσο μα τόσο πολύ!
marinaki: Με τα λατινικά σου και την αισιοδοξία σου, σε φιλώ πολύ!
Πολύ αισιόδοξο σε βρίσκω :)
Φοβάμαι για μερικές φορές τα σύνεφφα έρχονται ορμητικά και η αγάπη χάνεται και σβήνει από τη δυνατή μπόρα .
ΥΓ Σύντροφε έγραψες πάλι...
Μ' αυτο ξορκιζεις εναν ολοκληρο μηνα οχι μια μερα Ανδρεα μου!
Να ερχομαι καθε πρωι για μια βολτα με την πεταλουδα σου, χρωματα και αγαπη να κλεψω να παει καλα η μερα μας :)
Καλη σου μερα και ολα να σου πανε καλα σημερα.... γι' αυτα που εχεις αγχος λεω :)
Αφού δεν τ' ακούμε απ' αλλού... καλά που έχουμε κι εσένα!!!
Ένα "αααααχ" που βγαίνει όταν σε διαβάζω... Με την καλή έννοια!
Καλημέρα!
καλησπέρα,
για μία ακόμη φορά μίλησες στην καρδιά μου!
Τη βροχή την λατρεύω (και τα σύννεφα)
αλλά εσύ τα πήγες ακόμα πιο μακριά
και όλα τελειώνουν με ένα μεγάλο, φωτεινό χαμόγελο!
Να είσαι καλά Adaeus!!
3pad: ασκήσεις θάρρους :)
ανώνυμε σύντροφε: Μη φοβάσαι τίποτε, εδώ είμαι εγώ, θα σου κρατώ ομπρέλα :)
dee dee: Tι ευγενική που είσαι :)... Ευπρόσδεκτη πάντα εδώ στο σπίτι μου!
negma: "Με την καλή έννοια" χονδρή φωνή Ψινάκη!
:)))))
μετεωρίτη: Πάρε δυνάμεις, διατήρησε το ρομαντισμό σου, γιατί τα δύσκολα (κουφέτα) έρχονται :))))
Αχ κρατάω τη τελευταια φραση σου και θελω να τη ΠΙΣΤΕΨΩ..
"Να μη φοβάσαι, γιατί τα σύννεφα για λίγο έρχονται,
σύντομα το φως της αγάπης όλα θα τα κυριεύσει..."
Πολύ όμορφο.. :) Καληνύχτα σου!
"...μα γω τον ήλιο και τη θάλασσα λάτρευα..."!
Καλημέρα :)
Όλο τρυφερότητα, όλο ζεστασιά,
όλο ελπίδα.
Απαλά την πεταλούδα σου φρόντισε (τί κρίμα να αγαπάς, ότι φοβάσαι) και σύντομα δε θα φεύγει ούτε μια μέρα η Άνοιξη.
roadartist: Xαίρομαι που σου άρεσε :)
τέρας της αμάθειας: το λατρεύω αυτό το κομμάτι, και το βίντεο τέλειο :) ... Τι να πω??? Σ'ευχαριστώ πολύ...
kontstantja: Τρυφερότητα, ζεστασιά, ελπίδα: όσο τα έχουμε πάνε όλα πρίμα και η Ανοιξη είναι μόνιμη :) Οι πεταλούδες όμως πετάνε και καμιά φορά για μακριά ...
Κοίτα τι έχασα αργοπορώντας! "Γη και ουρανό θα κινήσω κανείς τα φτερά σου μην τσακίσει"
"στην αγκαλιά μου να ρχεσαι καταφύγιο απόρθητο να βρίσκεις"
σ' αγαπάω λίγο πιο πολύ από χτες σήμερα!
Την πεταλούδα στα αρχαία ελληνικά την λένε ψυχή. Όλοι μας έχουμε μια πολύχρωμη πεταλούδα μέσα μας πάνω από τα σύννεφα του πιό μάυρου μας κόσμου. :)
freedula: Μα τι γλυκιά που είσαι :)))
αντώνη: και ναι φίλε μου το έπιασες το θέμα :)
Δημοσίευση σχολίου