Καμιά φορά τα ξωτικά επιστρέφουν στο δάσος "σπίτι" τους, να ακούσουν τα ρυάκια, να μιλήσουν με τα ζαρκάδια, τις αλεπούδες και να κυνηγήσουν νεράιδες...
Ισως πάλι ανακαλύψουν κρυφά μέρη, νέες σπηλιές με μυστικά, τραγούδια και όργια της φύσης...
Τα δάση της Γκιώνας είναι ιδανική περίπτωση, με έλατα, ρυάκια, χιόνια που λιώνουν, απόκρημνες κορφές πρόκληση, μονοπάτια που σε οδηγούν στο άγνωστο, μοναχικά εκκλησάκια και βοσκούς βγαλμένους από τα παραμύθια του Παπαδιαμάντη...
Σ'αυτά τα δάση φτάνουν λίγοι άνθρωποι κι αυτοί δείχνουν σεβασμό στη μητέρα φύση, στα φυτά, στα αγριολούλουδα και στα ζώα. Κάποτε, κάποτε αυτοί οι άνθρωποι παίρνουν μαζί τους στο γυρισμό τους στις πόλεις και στα χωρία τα πιο φιλικά ξωτικά, τα αγαπούν, τα υιοθετούν και αυτά αλλάζουν μορφή και γίνονται ανθρώπινοι.Με κάθε ευκαιρία όμως γυρίζουν στο βουνό, στα δάση, ξεγυμνώνονται και χοροπηδούν σε άβατα μονοπάτια, θυμούνται την προηγούμενη ζωή τους, συναντούν τους φίλους κι όμοιούς τους, τα λουλούδια που μιλάνε, τις πυγολαμπίδες οδηγούς, τους τραγουδιστές γρύλλους, τα περήφανα αηδόνια...
Κι όταν έρθει η ώρα να γυρίσουν στο νέο τους ανθρώπινο σπίτι, κλαίνε, κλαίνε μοναχά τους, να μη τους δει κανένας... τα δάκρυά τους ποτίζουν τη γη, γίνονται τα ομορφότερα αγριολούλουδα που ποτέ άνθρωπος δεν τα χει δει και μόνον οι καλύτερες μέλισσες του δάσους παίρνουν από αυτά το μυθικό τους νέκταρ...
Ναι κλαίνε και τα ξωτικά, όταν έρχεται η ώρα να γυρίσουν πίσω, στη ζωή των ανθρώπων, γιατί πάντα υπάρχει κάποιος που δεν τα καταλαβαίνει, κάποιος που τα πληγώνει...
Γι'αυτό ποτέ δεν ξέρεις, ίσως κάποτε να μη γυρίσουν, να μείνουν για πάντα εκεί, στο πραγματικό τους σπίτι, στη φύση,
όπου όλα είναι αρμονικά...
και κανείς δεν πληγώνει τα ξωτικά...
27 σχόλια:
...αν γυρίσουμε θάναι από Τρίτη και μετά... αν!
...να γυρίσετε -αν είναι, να επιστρέψουμε όλοι μαζί, τουλάχιστον!
;)
(καλά να περάσετε, φιλιά)
υπέροχη ανάρτηση ....
λατρευω τα ξωτικά ...
οι μουσικές σου ειναι ΥΠΕΡΟΧΕΣ όπως και οι φωτογραφίες και το κείμενο ......
πόσος καιρός παει που εχουμε να τα πουμε ...;
φιλι γλυκο
_Κυβέλη_
«…κανείς δεν πληγώνει τα ξωτικά…»
Όμορφη εικόνα μας έδωσες!
Καλημέρα :)
Τι συγκινητικο κειμενο..
και τι εικόνες!!
Φυγατε για ονειρικό προορισμό...΄
-να πάρεις μαζί σου τα όνειρα σου..
να ξεκουραστείς ,
να βρεις τους φίλους σου ξυπόλητος,
και μετά να αποχωριστείς τις νεραιδούλες και τα ξωτικά και να γυρίσεις πίσω...
κι αν δακρυσεις στον αποχωρισμό τους..
θα φυτρώσει το πιο ομορφο λουλουδι..να ομορφαινει κι αλλο τον τοπο..
-μεχρι να ξαναπας!
Καλο τετραήμερο και καλη επιστροφη!!:)
καλημέρα!
έχω μια αδυναμία στα ξωτικά.
πάντα τα έβρισκα πιο ενδιαφέροντα
απο τις νεράιδες...
μου άρεσε ο τρόπος που τα φαντάζεσαι
πολύ γλυκά τα ζωγράφισες
στην πλάση της εικόνας...
γέμισα άνοιξη και φως!
και πάντα με εξιτάρει
η απέχθεια τους να είναι άνθρωποι.
βάζοντας την έξτρα διάσταση
ναι,
είναι πεζό νάσαι άνθρωπος.
αν λείπεις
νάναι όπως φαντάζεσαι ονειρικά.
να ξεκουραστείς...
υπέροχο κείμενο-
παίζει τώρα queen. θα μείνω κι άλλο...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Τόσες λεπτομέριες που τις έμαθες και μας τις λες απόψε;;;
Ω,καμιά φορά και τα ξωτικά πληγώνουν!
Ειμαι σιγουρη οτι θα περασετε υπεροχα γιατι ξερετε να αναγνωριζετε το ομορφο και να το σεβεστε!
Στην επιστροφη μην διστασεις να δακρυσεις ;)
Τι όμορφες οι ιστορίες για τα ξωτικά!! Τις λατρεύωωωω :)
Καλά να περάσεις!
νατασσάκι εγώ γύρισα εσύ???
κυβέλη δραγούμη: Οντως έχουμε καιρό να τα πούμε, χαίρομαι που σου άρεσαν :)... Θα τα λέμε :)
τερατάκι: Πάντα εύστοχα σχόλια :)
talisker: Αμα παίρνω τέτοια σχόλια από σένα είναι διπλή η χαρά :)
maya: Πάντα ξεχωριστά τα σχόλιά σου, υπέροχα, όπως οι φίλοι μου τα ξωτικά :)
αντώνη: Εχω γυρίσει ουκ ολίγα δάση :)
ο.θ.π.κ.: Δεν μου χει τύχει, αλλά σε πιστεύω :)
dee dee: Πάντα οι επιστροφές, οι αποχωρισμοί έχουν δάκρυα!
roadartist: Σ'ευχαριστώ, πέρασα υπέροχα... Ελπίζω να βρω το κουράγιο να σας το περιγράψω....
να μείνω κιεγώ εκεί?? μαζί με τα ξωτικά σου?? να μη γυρίσω??
καλό βράδυ:)
Τι όμορφα που θα ταν να υπήρχε λίγη μαγεία στις ζωές μας..Πολύ όμορφο post, η εικόνα που έβαλες είναι καταπληκτική καλέ μου!
Φιλιά γλυκά όμορφης νύχτας
Σε εκείνα τα ξωτικά, που δεν θέλουμε να συναντάμε ως ανθρώπους, ελπίζω να βρήκες όλα τα όνειρα που σου είχαν λείψει ζωγραφισμένα. Με έντονο πράσινο, γαλάζιο και μυρωδιές που σε παραπλανούν σαν κλείνεις τα μάτια.
Καλώς μας ήρθες!
ξωτικό μου καλή επιστροφή στην πόλη που ξυπνά ώστε εσύ ν' αγαπάς....
σταγόνα: καλώστην, περίμενε μερικές μέρες να λιώσουν τα χιόνια, τα ξωτικά τα άφησα στις σπηλιές τους, κρύφτηκαν από το χιόνι :)
mariel: Ηταν 2 μέρες Ανοιξης και 1 Χειμώνα... Ο φίλος μας ο Χειμώνας επέστρεψε δριμύς, τα ξωτικά και τα ζώα κρύφτηκαν πάλι, μέχρι να επιστρέψει η αγαπημένη τους Ανοιξη :)
freedula: Καλώς σας βρήκα, ναι ήταν χρωματιστό και περιπετειώδες το ταξίδι, αλλά είχε και πολύ λευκό :)
meniek: Την άλλη φορά θα σε πάρουμε μαζί μας :)
θα μπω μες τις σπηλιές τους να τα βρώ.. και θ ανάψουμε μεγάλες φωτιές να λιώσουν όλα τα χιόνια!!
καλή σου μέρα..σευχαριστώ για την επίσκεψη:)
Εκ μέρους όλων των ξωτικών ναεκφράσουμε τις ευχαριστίες μας για τα καλά σας λόγια ...
( ευχαριστούμε πολύ πολύ)..
γυρίσαμε κι εμείς!!!!
Κι αποκαταστήσαμε και το πρόβλημε επικοινωνίας μας -επιτέλους!
:))
σταγόνα: σιγά σιγά μήπως κοιμούνται και τα ξαφνιάσεις...
ανώνυμε: Σε ποιά συνέλευση εξελέγης εκπρόσωπος??? :))))
νατασσάκι: Καλώς ήρθατε στα μέρη μας, εγώ με μισή καρδιά γύρισα...
Α δε το ήξερες?
Τα ξωτικά εκτός από ονειροπαρμένα είναι και οργανωμένα !! Φαντάζεσαι ικανότερο αρχηγό??Α ναι σου παραχωρώ ευχαρίστως τη θέση μου...
Ομορφη φωτογραφία μας έβαλες αν και δεν μοιάζουμε ακριβώς....
κάθε ταξίδι 'χάσιμο'
γουστάρω που αρνούμαστε να βουλιάξουμε στην απορροφητική καθημερινότητα
αντιστεκόμαστε... λέμε!!!
υγ: το τραγούδι που σου χάρισε πιο πάνω 'το τέρας της αμάθειας' καταπληκτικό (αγαπημένο πολύ της mayas & δικό μου)
τα φιλιά μου
ανώνυμε είσαι από τα άσχημα ξωτικά? με τα σπυριά, τα περίεργα δόντια και τα τεράστια αυτιά???
Ηξερα ότι στον κόσμο των ανθρώπων υπάρχει παντού και κάποιος πρόεδρος, τώρα βρήκαμε και στα ξωτικά :))))
Mauve: αντίσταση πάντα και παντού :)
Φιλιά πολλά!
Ναι ναι τέτοιο ξωτικό είμαι σύντροφε..Τι να κάνουμε..δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα σ αυτή τη ζωή και ξωτικό και πρόεδρος αλλά και
όμορφος/ /η ...
ανώνυμε: Μήπως να σε στείλω στο Φουστάνο???
Δημοσίευση σχολίου