Εγώ θα τη θυμάμαι κορίτσι ξέγνοιαστο σε ασπρόμαυρες ταινίες...να μου την κλέβει αυτός ο απαίσιος ραλίστας Τζαννετάκος....
Τη νοσταλγώ έτσι παιδίσκη χαμογελαστή και όχι θλιμμένη σε "Παραγγελιές",
όχι πνιγμένη σε περίεργα μονοπάτια που στο τέλος της πήραν τη ζωή...
(πριν 15 χρόνια ακριβώς!)
Κι ας μου τρυπάει η πένα της ακόμη και σήμερα τις φλέβες,
που γίναν κάπως μαλθακές από την καλοπέραση:
Εκείνο που φοβάμαι πιο πολύ
είναι να μη γίνω "ποιητής"
Μην κλειστώ στο δωμάτιο
ν'αγναντεύω τη θάλασσα
κι απολησμονήσω.
Μην κλείσουνε τα ράμματα στις φλέβες μου
κι από θολές αναμνήσεις και ειδήσεις της ΕΡΤ
μαυρίζω χαρτιά και πλασάρω απόψεις...
13 σχόλια:
"Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια.
Στο μυαλό είναι ο Στόχος, το νου σου ε;"
http://www.youtube.com/watch?v=r2XXm6C9rgo
καλημέρα!
να δεις και το αφιέρωμα του drunktank
(έχω λινκ σε μένα δεξιά)
με πολλά αποσπάσματα.
κι όμως εγώ δεν την θυμάμαι ανέμελη.
όσο πιο πολύ την βλέπω σε κείνες τις ταινίες
τόσο πιο έντονη μου φαίνεται η θλίψη και η απόγνωση της.
καλημέρα!
πρόσεξε με τον αέρα την ώρα της βουτιάς!
χχχχχχχχχχχχχχχχ
Πιστευω πως σε μερικες δεκαετιες
θα ειναι κατι σαν τον Καρυωτακη ..
και σιγουρα ..
οταν συναντησε στην κολαση τους "καταραμενους"
τη φωναξαν στο τραπεζι τους ..
-δεν ξερω αν πηγε γιατι ηταν παντα αντιδραστικη .
Μπορει και να τους εβγαλε τη γλωσσα και να εφυγε παραπατωντας!
μ'άρεσε πολύ τάλισκερ
αυτό που είπες...
όμορφη εικόνα...
:)
... από εκείνη την Τρίτη λοιπόν,
ένοιωσα πιο μόνη μου απ' όλα τα χρόνια...
(Κ. Γώγου Ιδιώνυμο 15)
negma: Οσο περνάει ο καιρός βλέπω ότι τελικά δεν ήταν τόσο περιθωριακή, όσο νόμιζα :)
Σ'ευχαριστώ για το λινκ!
μάγια μου: Δεν έχεις άδικο, αλλά δεν είχε την απόγνωση των τελευταίων χρόνων της...Θα πάω να δω...
Η βουτιά ήταν σούπερ, το κολύμπι δύσκολο και η θάλασσα μανιασμένη...:)
talisker: Τα είπες όλα.... :)
meniek: Αράδες μαχαιριές η Κατερίνα!
Είναι Μαρία - δε θέλω να λέω ψέματα -
δύσκολοι καιροί.
Και θα' ρθουνε κι άλλοι.
Δεν ξέρω - μην περιμένεις κι απο μένα πολλά -
τόσα έζησα τόσα έμαθα τόσα λέω
κι απ' όσα διάβασα ένα κρατάω καλά :
"Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος".
-----
μαχαιριές, δε λες τίποτα..
Nατασσάκι είδα και το δικό σου παλιό σχόλιο... :))))
Τα μεγάλα πνεύματα...
Θα εγραφα κι εγω το αποσπασμα που εγραψε η Νεγκμα....ειναι το πιο χαρακτηριστικο.
Κι εγω θελα να τη θυμαμαι ως κορη της Παστα-φλωρας να χορευει με τον Τζανετακο .....γιατι ετσι!
Το σχολιο της Ταλι....ολα τα λεφτα!
Καλη εβδομαδα!!
Ένα από τα κορίτσια του
καλού Ελληνικού κινηματογράφου.
Πάντα στις μνήμες μας.
Καλή εβδομάδα.
deedee μου ας χαμογελά η Κατερίνα έστω και στο ασπρόμαυρο φιλμ :)))
Ναι ναι η Τάλι τα είπε όλα!!
ζαφορά: Του κινηματογράφου και της γραφής :))) Καλημέρα σου!
Είναι όμορφο που την θυμάσαι.
Η Talisker τα είπε πάλι όλα.
H negma έδωσε την πιο χαρακτηριστική της ατάκα.
Τι να προσθέσω. Πως με στεναχωρούσε η μελαγχολία της.
Καλό βράδυ
Αλεξάνδρα μου ναι είχε μελαγχολία που φαινόταν ακόμη και όταν έπαιζε τη χαζοχαρούμενη κοπελίτσα!
Καλημέρα :)
Δημοσίευση σχολίου