Only time... Πάσχα 2008

Eπειδή κάπως έτσι ήταν το φετινό μου Πάσχα, πολλά λουλούδια, πολλή βροχή, μελαγχολικό, όπως οι διαρκείς συννεφιές και τα σκούρα χρώματα του ουρανού...



Only time - Enya

Who can say where the road goes,
Where the day flows, only time?
And who can say if your love grows,
As your hearth chose, only time?

Who can say why your heart sights,
As your live flies, only time?
And who can say why your heart cries
when your love lies, only time?

Who can say when the roads meet,
That love might be ,in your heart?
and who can say when the day sleeps,
and the night keeps all your heart?
Night keeps all your heart.....

Who can say if your love groves,
As your heart chose, only time?
And who can say where the road goes
Where the day flows, only time?

Who knows? Only time
Who knows? Only time

...μείνε

...μείνε,
σταμάτησαν ο χρόνος και οι σκέψεις,
πάγωσαν τα πρέπει και τα θέλω,
κάβο ρίξαμε σε απήνεμο λιμάνι,
θάλασσά μου αγαπημένη.

...άνθη,
κλείσε τα μάτια, μύρισε το άρωμά τους,
πέρασε απαλά μια ανάσα αφής από το μίσχο τους,
κι εγώ τα βλέφαρά σου με μια ανάσα άγγιξα
και βούρκωσε το βαθύ μέσα μου...

...ταξίδεψες,
σε μέρη μακρινά, αμάξια και καράβια σε πήραν
φώτα-γραμμές στο σκοτάδι της ερημιάς άφησες.
Πονάω χαμογελώντας, ναι χαμογελώντας
1000 χιλιόμετρα μακρυά, γιατί κάτι σου 'κλεψα,
ένα χάδι, ένα άγγιγμα στο στήθος.

...στέκομαι δω,
είμαι ένα αποτυχημένο ποίημα,
απ'αυτά που έσκιζες στην εφηβία σου,
μόνο που τώρα δεν μπορείς να με σκίσεις
νικημένος από την ίδια σου τη μελαγχολία.

Ανοιξη στο μπαλκόνι...

Ανοιξη δεν έρχεται μόνο στις ψυχές μας, ή στα βουνά και στα λιβάδια...
καμιά φορά έρχεται και στα μπαλκόνια μας...


Για κάποιους αιθεροβάμονες που αγαπούν ή και μιλούν στα λουλούδια,
οι εποχές αφήνουν τη σφραγίδα τους και στα σπιτικά τους.
Γιατί τι είναι τα μπαλκόνια παρά επέκταση του σπιτιού μας?

Καμιά φορά ο βαρύς χειμώνας και το χιόνι τα τσακίζει, αλλά με αρκετή προσπάθεια,
χειρωνακτική εργασία, καινούργια χώματα, μεγαλύτερες γλάστρες και τα μυστικά που μαθαίνεις με τον καιρό, επανέρχονται...
νέα βλαστάρια πετούν και μέχρι το καλοκαίρι πρασινίζουν, κυριεύουν τα μπαλκόνια και μας δίνουν πολύ πρασινάδα και αίσθηση δροσιάς

Στα δικά μου μπαλκόνια οι τοίχοι καλύπτονται με πράσινο, σε αυτοσχέδιες ή έτοιμες πέργκολες πλέκονται ιστοί φυλλωμάτων και ζωής. Από τις ζαρντινιέρες ξεχύνονται καταρράκτες πράσινου και χρωμάτων.... Μυρωδιές από γιασεμί και ρυγχόσπερμα σου σπάνε τη μύτη και οι πινελιές της φύσης μπορούν να σε παρασύρουν σε όνειρα λιβαδιών και ας ζεις σε μια μεγαλούπολη...

Αύριο ξεκινάει μεγάλη βδομάδα, οι μυρωδιές των λεμονανθών με μεθούν. Τα ομορφότερα λουλούδια στους επιταφίους και στις γειτονιές που οι άνθρωποι διατηρούν τους κήπους τους.
Να περπατάω, να βαδίζω, να παρατηρώ και να μυρίζω....
Ναι και τα άνθη μπορεί να με αγγίξουν, να με συγκινήσουν, να με ξυπνήσουν...

Καλή Μεγάλη Βδομάδα...

Σ/Κ Λιακάδας... (για τη Dee Dee).

Κάτι πιο χαρούμενο, πιο χορευτικό για την καλή μου Dee Dee :)
Κατά προτίμηση τις στροφές και τα χοροπηδητά μας τις ρίχνουμε σε ανοιξιάτικα πολύχρωμα λιβάδια με μουσική που ξεχύνεται από ανοιχτή πόρτα αυτοκινήτου...

Oι στίχοι (με πολλές άγνωστες γαλλικές λέξεις) και στα αγγλικά (με λάθη επίσης).

Moi je m'appelle Lolita
Lo ou bien Lola
Du pareil au même
Moi je m'appelle Lolita
Quand je rêve aux loups
C'est Lola qui saigne
Quand fourche ma langue,
j'ai là un fou rire aussi fou
Qu'un phénomène Je m'appelle Lolita
Lo de vie, lo aux amours diluviennes

Moi je m'appelle Lolita
Collégienne aux bas
Bleus de méthylène
Moi je m'appelle Lolita
Coléreuse et pas
Mi-coton, mi-laine
Motus et bouche qui n'dis pas
À maman que je suis un phénomène
Je m'appelle Lolita
Lo de vie, lo aux amours diluviennes

Repeat Refrain

C'est pas ma faute
Et quand je donne ma langue aux chats
Je vois les autres
Tout prêts à se jeter sur moi
C'est pas ma faute à moi
Si j'entends tout autour de moi
Hello, helli, t'es A (L.O.L.I.T.A.)
Moi Lolita

----

Me Lolita

Me, I'm called Lolita
Lo or just Lola
That's all the same
Me, I'm called Lolita
When I consider my mistakes
It's Lola who has to bleed
When I make a slip of the tongue, I have
An elated laugh also elated
As a phenomenon
I'm called Lolita
Lo for spirit, Lo for a diluvial love

Me, I'm called Lolita
Student below
Tight jeans
Me, I'm called Lolita
Quick-tempered and not
Half-cotton, half-wool
Silent and a mouth that doesn't tell
Mum that I
Am a phenomenon
I'm called Lolita
Lo for spirit, Lo for diluvial love

Repeat Refrain

It's not my mistake
And if I want to quit
I see the others
All ready to throw themselves upon me
It's not my own mistake
If I hear everything around me
Hello, helli, you're A (L.O.L.I.T.A.)
Me Lolita

You do something to me (Paul Weller)

You do something to me
something deep inside
I'm hanging on the wire
for love I'll never find
You do something wonderful
chase it all away
mixing my emotions
throws me back again

Hanging on the wire yeah
I'm waiting for my change
I'm dancing through the fire
just to catch a flame
feel real again

Hanging on the wire
said I'm waiting for the change
Oh I'm dancing through the fire
just to catch a flame
feel real again

You do something to me
somewhere deep inside
Hoping to get close to me
a peace I cannot find

Dancing through the fire yeah
just to catch a flame
Just to get close to
just close enough
To tell you that.....

You do something to me - something deep inside

Yπό πίεση...

Επειδή είμαι υπό πίεση...
Επειδή θα'θελα να ήμουν σε ένα αμάξι και να το ακούω δυνατά...
Επειδή είναι Queen & David Bowie...
Επειδή δεν παύει να είναι Ανοιξη...

Θα 'ρθει...

Όνειρο ήτανε,

άρπας χόρδισμα στη σιγαλιά

πεταλούδας άχνισμα στη γύρη

αχτίδα φωτός που ‘σκισε τη σκόνη.

Και πέταξε,

σύννεφο που το παρέσυρε ο βοριάς

στάλα θαλασσινή που την ήπιε ο ήλιος

φιλί εραστών που το νίκησε η λήθη,

συρμός που χάθηκε στη μαύρη τρύπα.

Μα πίσω θα ’ρθει,

σιωπηλή νιφάδα στο άσπρο θα κάτσει

της καρδιάς μας σωτήρας και νικητής

γλύκα τα κύτταρά μας θα κεράσει

του μέλλοντός μας λαχτάρα και ρυθμιστής

χρόνο απόλυτο για μας θα γεννήσει

λόγων, ήχων και αγγιγμάτων εμπνευστής.

Θα ‘ρθει…

Δροσιά...

...άλλη μια μέρα κουραστική,
όμως ανοιξιάτικη,
τα βήματα με οδήγησαν εκεί,
χαμόγελό μου.

Πειράγματα μέσα σε χαρτιά
και αναρτήσεις,
πως τα φερε έτσι η ζωή
και πως να μιλήσεις?

Ανάσες βαθιές στη σκιά,
ξανά στο φως να γυρίσω...
ξέμεινες πίσω μακρυά
και πως να σ'αφήσω?

Λαχτάρα, παγίδα και φως
τα ερωτηματικά μου,
πάντα πλανιέται το πως
εξίσωση στα μαθηματικά μου.

Πάρκο δροσιάς μέσ' στην πόλη
όαση στης ερήμου την ανυδρία.
Άνθισε η ζωή μου όλη
μεσ' στη δική σου "ελευθερία".

Παιχνίδι ερωτήσεων...

Ένα κ(τ)έρας μου στέλνει τραγούδια,
με κάνει να χαμογελώ,
μου στέλνει παιχνίδια,
μπορώ να της αρνηθώ?

1) Γιατί κλαις?
Γιατί μ'αρέσει το μελό.

2) Γιατί δεν κλαις?
Γιατί δεν προλαβαίνω συνήθως.

3) Που είναι ο βάλτος?
Εκεί που βρήκε τα μυστικά η Δέλτα (όχι της γειτονιάς)

4) Ποιός και που είναι ο δεσμοφύλακας?
Κάποιος μέσα μας.


5) Που συναντάς μια εντελώς δική σου άβυσσο?
Στις βουτιές μου από ψηλά.

6) Περιφρονείς κάτι?
Τους γλοιώδεις.


7) Θα ερωτευόσουν για πάντα?
Αυτό δεν είναι το ζητούμενο?


8) Γιατί πουλιούνται τα "έργα τέχνης"?
Φαίνεται ότι όλα έχουν την τιμή τους.


9) Μήπως να αφαιρεθούν τα εισαγωγικά στην παραπάνω ερώτηση?
Δεν τα είχα προσέξει.


10) Do you remember revolution?
Δεν την έχω ζήσει ακόμη.


11) Θα ανέβαινες σ' ένα βουνό, αν το επέβαλε το ωροσκόπιο σου?
Οχι, τα βουνά τα παίρνω για άλλους λόγους.


12) Θα σκότωνες τον παππού σου, αν το τζάμι δεν έσπαγε απ’ τον πάγο?
Τον ένα δεν τον γνώρισα, ο άλλος έφυγε μόνος του, πριν προλάβω να πάρω μυρωδιά, το δε γυαλί ράγισε, δεν έσπασε.


13) Θα μπορούσες να κλείσεις τα μάτια σου, αν η ζωή σου έστηνε καρτέρι ?
Θα τα κράταγα με μανταλάκια.


14) Θα κυλούσε η πέτρα του θανάτου το πρωί, εάν δεν κινδυνεύατε να τιμωρηθείτε από το νόμο?
Νόμος είναι το δίκιο της πέτρας. Λιθοβολείστε με.


15) ????
Την ίδια απορία έχω κι εγώ.


16) Θα εξετάζατε το ενδεχόμενο να διανύσετε μετά τα μεσάνυχτα απ' την αρχή μέχρι το τέλος την οδό Αχαρνών, αν γνωρίζατε ότι ποτέ δεν θα σας συλλάβουν?
Συμβιβαζόμαστε με τη μισή? είναι και τεράστια.


17) Θα σκότωνες τον Μπους, αν σου χάριζαν 10 λαχταριστά εκλέρ?
Ναι και να πεθάνω εγώ? (έχω και χοληστερίνη.)


18) Θα μου έδειχνες τα σαπισμένα σου δόντια, αν έβλεπες μέσα τους τα αστέρια?
Πρόλαβε ο οδοντίατρος.



19) Θα έπεφτες στο πηγάδι αν ήσουν θλιμμένος/η?
Θα έριχνα το φεγγάρι καλύτερα.

και καλώ την ε και τη μάγια (όχι τη μέλισσα) να συνεχίσει το παιχνίδι.

Παιχνίδι εμμονών...

Η γνωστή και μη εξαιρετέα νατασσα(κι) με κάλεσε σε άλλο ένα παιχνίδι, στο οποίο καλούμαι να περιγράψω τις εμμονές μου:
Δεν σας κρύβω ότι ψάχτηκα αρκετά για να ανακαλύψω αν έχω εμμονές και ποιές είναι. Λέει το μικρό λεξικό της κόρης μου ότι εμμονή είναι η σταθερότητα, η επιμονή σε κάτι.
Λέτε?
Ισως! Ισως και όχι!
Στην αρχή πίστευα ότι δεν έχω εμμονές, ψάχνοντας ανακάλυψα ουκ ολίγες και σας τις απαριθμώ αμέσως προτού ανακαλύψω κι'άλλες:




ΤΗΛΕΦΩΝΟ:

Εχω μια απέχθεια στο τηλέφωνο και στην τηλεφωνική επαφή γενικότερα. Δεν ξέρω από που προέκυψε, ίσως από την καθημερινή χρήση του για επαγγελματικούς λόγους, ίσως γιατί πάντα κάποιος με ψάχνει να με ρωτήσει για το πρόβλημά του. Εκτός γραφείου αναζητώ την απόλυτη τηλεφωνική ησυχία (το κινητό μου το ξέρουν λίγοι)... και όταν καταπιαστώ κάποτε με το τηλέφωνο είμαι λακωνικός μέχρι αηδίας έως και παρεξηγήσεως.









ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ:

Πρέπει καθημερινά να αγοράσω εφημερίδα (εφημερίδες ενίοτε) ακόμη και στις περιπτώσεις που αποκλείεται να τις διαβάσω... Όταν η τιμή της εφημερίδας μου πήγε 1,30 ευρώ, σκέφτηκα να τη σταματήσω, κυρίως για την τεράστια ποσοστιαία αύξηση, αλλά και τη βαβούρα να ανακαλύπτω τα ψιλά των ψιλών κάθε πρωί. Ομως σκεπτόμενος την απώλεια της καθημερινής επίσκεψής μου και χαμογελαστής καλημέρας στην εξαίρετη περιπτερού μας, ανέκρουσα πρύμναν.







ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ:

Ναι είναι και οι υπολογιστές. Πρέπει να έχω ό,τι πιο σύγχρονο υπάρχει. Δεν κρατάω ποτέ πάνω από δύο χρόνια υπολογιστή και ας είναι μια χαρά. Και φυσικά πάντα ελέγχω ταχύτητες με μετροπρογράμματα, αλλάζω σκληρούς δίσκους, κάρτες δικτύου κλπ με τα χέρια μου και πάντα τον εξοπλίζω σαν αστακό. Και μη ξεχνάτε: Μην τσιγγουνεύστε μνήμη RAM στους υπολογιστές σας. Εννοείται ότι αγοράζω 2-3 ειδικά περιοδικά κάθε μήνα, για να είμαι ενημερωμένος με τις τελευταίες εξελίξεις.






ΔΟΥΛΕΙΑ:


Τελευταία εμμονή είναι ο συγκεντρωτισμός στην εργασία. Πληκτρολογώ (τυφλό σύστημα) μόνος μου τα πάντα που έχουν σχέση με τη δουλειά μου και ας έχουμε στο γραφείο γραμματέα και νεότερους συναδέλφους που συνήθως κάνουν αυτές τις δουλειές. Πολλές φορές βγάζω μόνος μου και τις φωτοτυπίες ακόμη ή στέλνω τα φαξ και ας με μαλώνει η Αγγελική (γραμματέας) στο γραφείο. Εκτός αυτού ένα μεγάλο μέρος των εξωτερικών εργασιών και πάλι τις κάνω μόνος μου, ίσως αυτό για να αισθάνομαι νέος.

Και ουφ τελείωσα (γρήγορα δημοσίευση μη θυμηθώ άλλες)...

Και καλώ τους meniek, talisker, freedula και stathis να παίξουν. Κι αν δεν παίξουν δε θα τους μαλώσω :)