Υπάρχει ένα νησί,
υπάρχει ένα λιμάνι (Bastia) που το είδα νύχτα και μέρα:
Το νησί έχει κατοίκους ζόρικους, που οδηγούν γρήγορα, αλλά όχι επικίνδυνα... που αν αργείς κολλάνε στον πίσω προφυλακτήρα σου...
Το νησί έχει ωραιότατα τυριά (που δε βρωμάνε), ωραιότατα κρασιά (ελιές και αμπέλια είναι κληρονομιά των Ελλήνων που κάποτε την κατοίκησαν) και ωραία αλλαντικά, που συνήθως προέρχονται απ'αυτά:
τα οποία είναι άγρια γουρούνια (όχι αγριογούρουνα) και τα συναντάς παντού στα βουνά...
και από βουνά άλλο τίποτε, πανύψηλα (πολλές κορυφές πάνω από 2500 μέτρα και ένα καταπληκτικό ορειβατικό μονοπάτι από τα καλύτερα της Ευρώπης)
...μα και ποτάμια να κολυμπήσεις:
και λίμνες να κλέβουν το φως του δειλινού:
και ωραία ορεινά χωριά:
πολυσύχναστες (συνήθως) παραλίες
... κοσμικά μέρη
και που κάπως μοιάζουν με τα δικά μας:
Υπάρχει ένα νησί γεμάτο κάστρα:
που μπορείς άνετα να τα περπατήσεις
...κάστρα που έχουν ολόκληρους οικισμούς και υπέροχα δρομάκια
...όπου μπορεί να συναντήσεις τον έρωτα της ζωής σου κι ας σου κάνει χχχχχχχχχχ:
...υπάρχει ένα νησί με κάποιους που θυμούνται την ιστορία (Ναπολέων γαρ)
και ακόμη περισσότερους που προσέχουν τις φυσικές του ομορφιές
ΥΓ. Η δική μου περιπέτεια ξεκίνησε με πτήση προς Ρώμη, παραλαβή αυτοκινήτου στο αεροδρόμιο, οδήγηση για Λιβόρνο (3 ώρες περίπου) και πέρασμα στην Bastia (4 ώρες περίπου). Παραμονή επί μια βδομάδα και επιστροφή με το αντίθετο της διαδρομής, με περιπλάνηση σε Πίζα και Σιένα (υπέροχη) και τέλος παραμονή 4 ημερών στη Ρώμη, όπου με περπάτημα ατελείωτο καις ότι έχεις φάει και πιει στην Κορσική...
ΥΓ2. Στην Κορσική μπορεί να πας και αεροπορικώς (3 αεροδρόμια) μέσω Νίκαιας ή Παρισίων. Απαραίτητη προϋπόθεση η ύπαρξη αυτοκινήτου, διότι το νησί σχεδόν αγνοεί την ύπαρξη των ταξί και των υπολοίπων μ.μ.μ.
ΥΓ3. Η παρούσα ανάρτηση δεν φιλοδοξεί να είναι τουριστικός οδηγός Κορσικής. Οποιος αποφασίσει να την επισκεφτεί μη διστάσει να μου στείλει mail για περισσότερες πληροφορίες.