...τα ωραιότερα ποιήματα

... τα ωραιότερα ποιήματα τα διάβασα μικρός,
ποδήλατο στα βότσαλα, το κύμα στα πόδια,
λίγο πριν το σούρουπο με υποψία αλμύρας...
μόνος, μελαγχολικός, προσμένων
να 'μαι...


... τα ωραιότερα ποιήματα με έκαιγαν,
θυμάμαι...
με ξύπναγαν τα βράδια με πυρετό παιδιού,
κι ύστερα πάλι με όνειρα τις νύχτες μου να ξεφυλλίζω
και να κοιμάμαι ...

... τα ωραιότερα ποιήματα με έμαθαν,
τον έρωτα και το θάνατο να μη φοβάμαι...
την αυτοϊκανοποίηση του νάρκισσου να διώχνω,
να λυπάμαι...

...τα ωραιότερα ποιήματα τα Ζω τώρα,
που θυμάμαι...
με γυαλιά και γκρίζα μαλλιά ...
με μια ματιά αγκαλιά σ'ένα χαμόγελο που πετά...

Update: Αφιερώνεται στην καλή μου Just me, που
με το τελευταίο ποστ της με "ταρακούνησε"....

Robbie Robertson unbound (My troll edition) ξωτικά

Επειδή η καλή μου φίλη με εγκατέλειψε για άλλη μια φορά, ιδού ένα παλιότερο βίντεο που έχω φτιάξει, με τι άλλο, με τα αγαπημένα μου δάση και μουσική του Robbie Robertson :)

Mylene Farmer Cest une belle journee (Τέρμα τα γκάζια)

Γιατί κάθε μέρα είναι μια υπέροχη μέρα...
...τέρμα τα γκάζια!

Η αγάπη ορμάει μπροστά (πάντα).... Αγγέλακας

... πάντα

...ξυπόλητο κορίτσι

...μικρό ξυπόλητο κορίτσι,
πόδια λευκά λεπτά στην άκρη του κύματος...
ψιθύριζες...
να μην ταράξεις τη γαλήνη,
μη σκεπάσεις το τραγούδι της άμμου,
της άμμου που το κύμα αέναα ταξιδεύει

...μικρό ξυπόλητο κορίτσι,
τον κοίταζες με το μελαχρινό σου βλέμμα,
με πέτρες να χαϊδεύει τ'αλμυρό νερό,
όνειρα και υποσχέσεις να σκορπάει...
τον φίλησες...

να μη μεγαλώσει ποτέ υποσχέθηκε,
να είναι πάντα εκεί στην άκρη του κύματος...
στη θάλασσα...

είθε...
να σας βρίσκει εκεί το κάθε ξημέρωμα
ξυπόλητους, μουσκεμένους, εύθραυστους....
αλλά μαζί...