Επειδή για μια ακόμη φορά έμπνευση δεν υπάρχει...
Επειδή οι φίλοι και συνοδοιπόροι θα έχουν παρατηρήσει την απουσία μου (Ο μη σχολιασμός δε σημαίνει ότι δεν σας διαβάζω)...
Επειδή δε με βλέπω να συνέρχομαι σύντομα (μην ανησυχείτε είμαι μια χαρά)...
Επειδή αυτόν τον καιρό μ'αρέσει να ασχολούμαι με απλά πράγματα, όπως να είμαι ένας σιωπηλός κηπουρός που ανασταίνει τα φυτά και τον κήπο του... να ακούω περισσότερο και να μιλάω λιγότερο...
Ορίστε ένα συγκλονιστικό τραγούδι να κρατάει τη φλόγα αυτού του μπλογκ άσβηστη: