... ρημάξαμε,
μαύρα πουλιά... οι φίλοι της
παρατημένα,
παρατημένη κι η πόλη μου
κι η γειτονιά μου...
κανείς,
κανείς πούστης μη τη φτύσει,
κανείς να μην τη μαγαρίσει,
υπάρχουν ακόμη νεραντζιές στους δρόμους,
και περίπτερα,
και οι ίδιοι άνθρωποι...
με όνειρα ναυάγια...
εκεί σαν φαντάσματα σε πόλη άγνωστη...
σε πόλη ξένη...
δική μου όμως...
... για την Κατερίνα