Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012















... ρημάξαμε,
μαύρα πουλιά... οι φίλοι της
παρατημένα,
παρατημένη κι η πόλη μου
κι η γειτονιά μου...
κανείς,
κανείς πούστης μη τη φτύσει,
κανείς να μην τη μαγαρίσει,
υπάρχουν ακόμη νεραντζιές στους δρόμους,
και περίπτερα,
και οι ίδιοι άνθρωποι...
με όνειρα ναυάγια...
εκεί σαν φαντάσματα σε πόλη άγνωστη...
σε πόλη ξένη...
δική μου όμως...

... για την Κατερίνα

5 σχόλια:

Dee Dee είπε...

Τι να σχολιασω για τη Γωγου.

Θα πω μονο ποσο χαρηκα μολις ειδα οτι επεστρεψες, για λιγο εστω :)

Σκεφτομουν να σου γραψω το "θα'ρθει καιρος" της Γωγου. Αλλαξα γνωμη, θα σου στειλω ενα τραγουδι της Μποφιλου

http://www.youtube.com/watch?v=_sNoHKPEjjg&list=FLvC60ud1ic9qOBv8gra9i0A&index=54&feature=plpp_video

Χρονια πολλα Σπυραντρεα μου. Σου ευχομαι ολοψυχα υγεια και μια υπεροχη ζωη. Να σε χαιρεται η ομορφη οικογενεια σου! Σ'αγαπω πολυ :)

ζαφορα είπε...

Πέρασα να πω ένα γεια
Δεν σας ξέχασα απλά άργησα……

maya είπε...

πολύ άσχετο αλλά πολύ σχετικό: γειά adaeus μου.
...και απο δώ :))) έτσι να βρίσκεται...

adaeus είπε...

Πάντα θα σε σκεφτομαι με αγάπη... Κι από δω.... Μάκια

maya είπε...

:)))
πάντα χχχ