... ρημάξαμε,
μαύρα πουλιά... οι φίλοι της
παρατημένα,
παρατημένη κι η πόλη μου
κι η γειτονιά μου...
κανείς,
κανείς πούστης μη τη φτύσει,
κανείς να μην τη μαγαρίσει,
υπάρχουν ακόμη νεραντζιές στους δρόμους,
και περίπτερα,
και οι ίδιοι άνθρωποι...
με όνειρα ναυάγια...
εκεί σαν φαντάσματα σε πόλη άγνωστη...
σε πόλη ξένη...
δική μου όμως...
... για την Κατερίνα
5 σχόλια:
Τι να σχολιασω για τη Γωγου.
Θα πω μονο ποσο χαρηκα μολις ειδα οτι επεστρεψες, για λιγο εστω :)
Σκεφτομουν να σου γραψω το "θα'ρθει καιρος" της Γωγου. Αλλαξα γνωμη, θα σου στειλω ενα τραγουδι της Μποφιλου
http://www.youtube.com/watch?v=_sNoHKPEjjg&list=FLvC60ud1ic9qOBv8gra9i0A&index=54&feature=plpp_video
Χρονια πολλα Σπυραντρεα μου. Σου ευχομαι ολοψυχα υγεια και μια υπεροχη ζωη. Να σε χαιρεται η ομορφη οικογενεια σου! Σ'αγαπω πολυ :)
Πέρασα να πω ένα γεια
Δεν σας ξέχασα απλά άργησα……
πολύ άσχετο αλλά πολύ σχετικό: γειά adaeus μου.
...και απο δώ :))) έτσι να βρίσκεται...
Πάντα θα σε σκεφτομαι με αγάπη... Κι από δω.... Μάκια
:)))
πάντα χχχ
Δημοσίευση σχολίου