... μια πεταλούδα πέταξε στο παραθύρι μου,
λαμπύρισε για λίγο και πέταξε ελεύθερη,
περήφανη, όμορφη...
... θυμήθηκα, ανάσανα, γεύτηκα,
άλλωστε τι είναι η ζωή μας;
παρά μια ανάμνηση...
αυτών που ζήσαμε και ζούμε,
αυτών που μας στοιχειοθετούν...
... γι'αυτό και μέσα μου σε κρατώ,
όχι ανάμνηση μα κομμάτι δικό μου...
σε φωτεινή θέση,
με θέα θάλασσα...
...μιλάμε για ατελείωτες βουτιές...

... ρημάξαμε,
μαύρα πουλιά... οι φίλοι της
παρατημένα,
παρατημένη κι η πόλη μου
κι η γειτονιά μου...
κανείς,
κανείς πούστης μη τη φτύσει,
κανείς να μην τη μαγαρίσει,
υπάρχουν ακόμη νεραντζιές στους δρόμους,
και περίπτερα,
και οι ίδιοι άνθρωποι...
με όνειρα ναυάγια...
εκεί σαν φαντάσματα σε πόλη άγνωστη...
σε πόλη ξένη...
δική μου όμως...

... για την Κατερίνα

... στο φιλαράκι μου

...θλίψη και μοναξιά,

υγρά μάτια και ανορεξιά...

να σέρνεις τα βήματα χωρίς σκοπό...

δεν ήμουν ποτέ καλός στα λόγια συμπαράστασης,

μόνο ν'ακούω, να κοιτάω στα μάτια, να αγκαλιάζω...

έλα να σε πάρω από το χέρι,

να σου θυμίσω τα τραγούδια που μου'μαθες,

να κλάψουμε παρέα,
δε θέλω να μιλάμε...

μόνο κράτα με σφιχτά από το χέρι
και πάμε στη θάλασσα...

ν'αγναντεύουμε...

"Nantes" - Beirut

... μελαγχολία άσε με για λίγο,
να χαρώ το χελιδόνι που πέταξε στο μπαλκόνι,
να χαρώ τη λιακάδα και τη μουσική του...
...άσε με να φροντίσω τον κήπο μου,
άσε με να χαζεύω τις απαλές κινήσεις των φύλλων...

Μάη τον λένε κι έρχεται
και μετά ΚΑΛΟκαίρι, παντού...

...άσε με να φυλάξω μέσα μου
λίγη από την υγρασία της φετινής Άνοιξης,
λίγη μονάχα, για μένα μόνο...

... κι αφού ένα χελιδόνι μου φτάνει,
ξέρω πως θα τα καταφέρουμε...