Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009

Στη Μαρία των νιάτων μου...



Στίχοι: Ναζίμ Χικμέτ
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη


Να γελάσεις απ' τα βάθη των χρυσών σου ματιών
είμαστε μες στο δικό μας κόσμο

Η πιο όμορφη θάλασσα
είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει
Τα πιο όμορφα παιδιά δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα
Τις πιο όμορφες μέρες μας
δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα

Κι αυτό που θέλω να σου πω
το πιο όμορφο απ' όλα,
δε στο 'χω πει ακόμα

17 σχόλια:

νατασσΆκι είπε...

Καλό της ταξίδι....

'(

adaeus είπε...

συμπλεύσαμε απόλυτα βλέπω...

Talisker είπε...

"NAZIM XIKMET
αρκαντας , σκυβω το κεφαλι, ντρεπομαι, αξιζες μια θαλασσα απο στιχους κι εγω δεν σου γραψα ουτε οσες ηταν οι σφαιρες που σημαδεψαν το στηθος σου..."

Μ Λουντεμης...



Λατρευω τον Χικμετ και ειναι απο τα πιο τρυφερα του τα λιγα ποιηματα ...υπεροχα ερμηνευμενο!

Talisker είπε...

..γι αυτο στη χαριζω και δεν σου απαντω ουτε στο σχολιο στη Ντιβα:)
ουτε σε παραπεμπω στο προφιλ μου
να δεις απο ποτε υπαρχει το "για οσο ".

(σημερα:)

-καληνυχτα :)

adaeus είπε...

talisker: ήμουν σίγουρος ότι σου άρεσει! Η Μαρία ήταν από τους λίγους αυθεντικούς ερμηνευτές, χαρισματική και ασυμβίβαστη (όπως ο Χικμετ και ο Λουντέμης)

adaeus είπε...

...οκ οκ παραδίνομαι, και αυτό δικό σου είναι!!! (φαταούλα)

Talisker είπε...

xmmmmmmmm!!!!!
να σε κοιταξει καποιος??:)

στο χαριζω ομως!!!:)αλλωστε εγω μιλησα για ξενους ..μεταξυ μας οσοι συναναστρεφομαστε καθημερινα ειναι φυσικο να αλλαζουμε τα λογια !
-ενταξει τωρα?
-νανι
ματςςςς!

evi είπε...

πραγματικό ταξίδι αυτό το τραγούδι. ευχαριστώ για την όμορφη υπενθύμηση. αντιο στη Μαρία με τη βελούδινη φωνή.

just me είπε...

Δε θα το πιστέψεις πως σήμερα έφτασα εδώ διά της τεθλασμένης: έψαχνα αυτό το τραγούδι για ένα γρήγορο κόπι-πέιστ, γιατί όταν διάβασα για τον θάνατό της αυτό μου ήρθε πρώτο στον νου, και είδα το λινκ του ποστ σου!

Στη Μαρία των νιάτων μας, λοιπόν...

Ανώνυμος είπε...

Στη Μαρία των νιάτων σου..
Και των δικών μου θα πώ..
κιαν τα νιάτα μας έχουν χαθεί η φωνή της Μαρίας σίγουρα δεν θα παραμείνει..
καλησπέρα Ανδρέα:)

Aντώνης είπε...

Ό,τι και να πεις απομένει κάτι πάντα που δε λέγεται. Ιδίως τέτοιες ώρες.

Dee Dee είπε...

Τον Ναζιμ Χικμετ τον ειχα ξεχωρισει απο μικρη, με τραβηξε πολυ η ποιηση του. Μετα τον ξεχασα. Τελευταια ομως ολο και ξεπηδαει μπροστα μου και με κερδιζει απο την αρχη :)

Καλο ταξιδι στην Μαρια Δημητριαδη!


Καλη χρονια με υγεια κι ευτυχια Ανδρεα μου!

xxxx

adaeus είπε...

talisker: Ποιος να με κοιτάξει? Ποιος να τολμήσει να με κοιτάξει... στα μάτια?

evi: Καλώστην :) ... όντως σε ταξιδεύει αυτό το τραγούδι!

Just me: ... τα μεγάλα πνεύματα :)
Τα νιάτα μας παραμένουν :)))

σταγόνα: σίγουρα θα παραμείνει στις καρδιές μας που παραμένουν νεανικές!!!

Αντώνη:... έτσι όπως ακριβώς το λες και γω λατρεύω τη σιωπή!

deedee: Mα είναι υπέροχος Κατερίνα μου! Πάντα είναι όμορφο να ανακαλύπτεις!!!
Καλή σου χρονιά!

MenieK είπε...

Καλό της ταξίδι
Υ.Γ. Να σκάσεις... τα νιάτα μας είναι τώρα

Ανώνυμος είπε...

Κάποιοι άνθρωποι μένουν πάντα εδώ, κραυγάζοντας, με την ζωντάνια τους και την ουσία τους, έτσι κι αλλιώς!

Καλή χρονιά φίλε μας

adaeus είπε...

meniek: ό,τι πεις είναι τώρα και θα είναι για πάντα :)))

freedula: Πάντα εδώ!!! ... παντού και πουθενά θα έλεγα εγώ ... έτοιμοι να εμφανιστούν, όταν το επιθυμήσουμε!

ολα θα πανε καλα... είπε...

Aπό τις υπέροχες,καθαρές φωνές στον ελληνικό χώρο.Ας είναι ελαφρύ το χώμα...