...τα παιδιά μου

τι είναι άραγε τα παιδιά μου;
...μνήμη (πόσο πολύτιμη!)
γονιδιακή νομοτέλεια...
...χιλιάδες χάδια κι αγκαλιές,
μα και φωνές καβγά ακόμα,
...τα πρώτα μου δάκρυα χαράς,
τα παιδικά τους παράπονα
...συναίσθημα (οξυγόνο!)
μαθήματα κι εκδρομές
... ή μάθημα δικό μου ευθύνης
κι αγώνας μόχθου
... το πιο όμορφο βάρος που επωμίστηκα

τι άλλο είναι άραγε τα παιδά μου;
μάλλον πολλά ακόμα...

μάλλον τα πάντα...