... σήμερα που δρόσισε,
θα σ'άρεσε στον κήπο σου,
φύσηξε το αγέρι, θρόισαν τα φύλλα ...
κάποια από τα λουλούδια σου άνθισαν...
ο γάτης ξεμύτισε πίσω από τα ξύλα,
(έτσι δεν τον έλεγε η γιαγιούλα μου;),
... κοίτα τον ρε μάνα,
τον ανάστησα και σαν μωρό τον έχω...
... έτσι θα έκανες και συ,
και κάθε φορά εσένα σκέφτομαι
(έτσι θα το κάνε η μάνα μου)...
... ξέρεις, θέλει το χρόνο του, αλλά αναθάρρησε,
βρίσκει τον εαυτό του σιγά σιγά...
... αχ και πόσο, πόσο
μου λείπεις ρε μάνα...
12 σχόλια:
Με αποδυνάμωσες... για μια στιγμή δεν είχα ανάσα...
είμαστε ότι αγαπήσαμε και όσοι χάσαμε..
είμαστε το χαμόγελο, η δύναμη και το χάδι που πήραμε από την μάνα μας...
είμαστε όλα αυτά τα "μου λείπεις ρε..."
και είναι πολλά να μετρώ...
Αυτή η σιωπή είναι που πληγώνει την καρδιά μας.
Η μνήμη όλα, όλα τα θυμάται κι όσο περνάει ο καιρός θυμάται λεπτομέρειες που ξαφνιάζουν.
Ζει στα δικά σου κύτταρα τώρα και τίποτα, τίποτα δεν μπορεί να την πληγώσει πια...
Το τραγούδι απλά εκπληκτικό!
Καλό φθινόπωρο
Δεν εχω λογια
θα θελα μονο να μπορουσα να σ' αγκαλιασω!
Σε σκεφτομαι πολυ αυτες τις μερες κι ευχομαι τα καλυτερα!
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
einai oti pio omorfo exw diavasei ton teleutaio kairo...pragmatika... Sory kiolas alla uparxei kt p na anaferetai se dinati filia?h xerei kapoios pou mporw na vrw?
δεν θα μιλήσω για τον πόνο .
είναι κομμάτι μας. μονάκριβο γιατι κρατάει τις αγάπες μας αιώνιες .
αυτό που μούδωσε την ανάσα
ήταν αυτό το "σιγά σιγά" που είπες ...
ε ναι εκει ! στο αισιόδοξο .
και το είπες πολύ τρυφερά .
σιγά σιγά λοιπόν .
γιατί με βιασύνες, μόνο σκοντάφτουμε . και απο εκεί βλέπουμε μόνο κάτω .
δεν λέει .
:)))
φαντάζομαι ξέρεις ότι ο ένας των electric litany είναι έλληνας ...?
σιγά μην δεν τους ανακάλυπτες :)))
πολύ καλημέρα μας
χχχχχχχχχχχχχχχχχ
Αυτούς που μας λείπουν, εκεί τους συναντούμε.
Σ' ένα θρόισμα, σ' ένα άρωμα γαρδένιας... σε μία κίνησή τους που επαναλαμβάνουμε, άλλοτε συνειδητά κι άλλοτε ασυναίσθητα.
Ακόμα και γραμμένο αυτό το "αχ", ανακουφίζει λίγο αυτό το μη μετρήσιμο "πόσο".
Μέχρι να ξαναφυσήξει ένα αεράκι ή να ξεμυτίσει ένα μπουμπούκι.
Καλή σου μέρα, φιλαράκι μου!
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
Υ.Γ. (1η μουσική) Τό 'χεις βάλει από Παυλίδη, ε? Δεν το έχω ακούσει, θα μπω κι απ' το σπίτι όμως.
Υ.Γ. (2η μουσική) Θα πας το Σάββατο στο Gagarin να τους δεις? Εγώ ελπίζω, αλλά δεν είναι σίγουρο ακόμη.
Ξανάφιλιά!!! ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
freedula: ...και πάντα υπάρχουν κάποιοι που μας ΣΗΜΑΔΕΥΟΥΝ... ανεξίτηλα!
Αλεξάνδρα: ... μνήμη, ναι όλα είναι μνήμη και συναισθήματα...
Κατερίνα μου ναι θα την ήθελα την αγκαλιά :)
athina: Καλώς ήλθες, σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια... Τη δυνατή φιλία εύχομαι να τη ζήσεις και ας μη βρεις κάτι γραμμένο εδώ...
maya μου κάθε σου σχόλιο είναι σα να με παίρνεις από το χέρι... σαν παλιόφιλοι να περπατάμε...
Τους λεγάμενους τους παρακολουθώ εδώ και καιρό και νόμιζα ότι όλοι ήταν Έλληνες... :)
χχχχχχχχχχχχχχχχχ
Στέλλα μου, σαν να απλώσατε το μαγικό σας ραβδί και όλα να πηγαίνουν προς το καλύτερο... ευχαριστώ... Ο Παυλίδης είναι η μεγάλη μου αδυναμία (φαίνεται ε;)... Όχι δεν μπόρεσα να πάω να τους δω... πάει καιρός που πήγα σε συναυλία, σκούριασα μάλλον...
χχχχχχχχχχχχχχχχχ
exw tin entupwsi pws epitelous gia mia fora sta8ika tuxeri k zw auti ti dunati filia...omws polles fores 8eloume na poume diafora pou duskola legontai....giauto rwtisa mipws uparxei kt gia ti filia gia na parw idea...!pantws grafete katapliktika oloi sas....!!!
Κι είναι κι αυτη η άσπρη η γαρδένια που κάνει διπλό τον κόμπο στον λαιμό...
Χρειάζεται καφέ και τσιγάρο η ανάρτηση σου...να ισιώσω το κορμί μου γιατί μαζεύτηκα,καμπούριασα,κλείστηκα διαβάζοντας την:)
Καλό Φθινόπωρο.
Δεν έχω λόγια πραγματικά.
........
Η μεγαλύτερη αγάπη είναι.
τόσο λίγα που λες και τόσο πάταγο που κάνουν..
Athina: Σ'ευχαριστώ πολύ, να κάνεις το παν, να την κρατήσεις!
dromaki: Να ισιώσεις, να καμαρώσεις τη λιακάδα αλλά και τη συννεφιά, να ζήσεις.... Η γαρδένια ήταν η μεγάλη αγαπημένη της μάνας μου, έχουμε στον κήπο πολλές... Καλό φθινόπωρο!
roadarist: ... και η σιωπή των καλών ανθρώπων εδώ μέσα καλοδεχούμενη είναι... όπως και η μεγαλύτερη αγάπη!
σταγόνα: ... πάντα με τον καλό λόγο! Ήταν μεγάλη η αγάπη μας, η σχέση μας, είναι μεγάλη η έλλειψή της... τα λόγια όμως πάντα λίγα!
Δημοσίευση σχολίου