είδα τον πόνο, πόνεσα κι εγώ...
λαχτάρισα τα παλιά μας χρόνια,
τον πατέρα με κοντό παντελόνι
να τρώει καρπούζι,
τη μάνα να χαμογελά σφιγμένη...
τώρα κάθομαι δίπλα του,
κοιτάμε μαζί την εικόνα Της...
ντυνόμαστε, βάζουμε τζιν και οι δύο,
φεύγουμε...
βόλτα με μεγάλο αυτοκίνητο
σε μεγάλες λιακάδες...
... κάτσε στο μπαλκόνι σου,
δες τις πορτοκαλιές γεμάτες...
μίλα μου,
έλα να δακρύσουμε παρέα...
πάμε πάλι...
... ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ
ΓΥΡΙΣΑ...
6 σχόλια:
Μια βόλτα είναι η ζωή μας όλη. Κι εμείς διψασμένοι διαβάτες, για μια αγκαλιά, ένα νεύμα κατανόησης, ένα δάκρυ συγκίνησης, ένα παιδικό μας ξεχασμένο, ξέγνοιαστο γέλιο.
Στιγμές-μνήμες που τρυπώνουν σε λέξεις γνωστών ή αγνώστων, σε μάτια, σε ψυχές, σε ένα "είμαι εδώ" για τον καθένα μας.
Χριστουγεννιάτικο το δώρο σου και έλα να συγκινηθούμε μαζί για να μην ξεχνάμε να παίρνουμε χαρά ακόμα κι από τις πορτοκαλιές, που να... σαν να τις μυρίζω...
Φιλί μεγάλο
:))
μαρέσει ΑΥΤΗ η Στιγμή .
της ανάσας .
δεν είναι ότι έφυγε η κούραση .
είναι που παίρνεις μια ακόμα Ανάσα απο βαθιά
και μπορείς να γυρίσεις !
καλώς ήρθες ξανά !
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Πως το λένε το τραγουδάκι εκείνο?
"...ήρθες σαν την άνοιξη ..
να να νααα.."
χχχχχχχχχχχχχχχχ
καλημερα μέσα απο τις πορτοκαλιές ,
σιωπηλή παρατηρήτρια μιας όμορφης εικόνας.
Μπαινωβγαινω στο μπλογκ σου απο το πρωι και δεν ξερω τι να σχολιασω :)
Χαιρομαι που σε ξεχωρισα γιατι εισαι αληθεια ξεχωριστος :)
Καλη σου μερα Αντρεα μου!
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
καλώς ήρθες πίσω...
freedula: μα τα αισθήματα δεν είναι το ζητούμενο; φιλί μεγάλο :)
μάγια μου: Κρατάω καλά τις ανάσες μου :) Είναι από τις βουτιές!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
σιωπηρή μου τάλι, κόψε πορτοκάλια από τον κήπο μας :)
κατερίνα μου: όλοι μας ξεχωριστοί :)
Meniek: Eπιστροφή στο μέλλον :)
Δημοσίευση σχολίου